شرکت در راهپیمایی ها، مثل اقامه نماز واجب است
به گزارش نویدشاهدگیلان؛ یا حسین (ع) ، ما در مکتب خونبار تو آموخته ایم که چگونه، شب هنگام ناصیه عجز و عبودیّت به خاک درگاه حضرت معبود سبحانه و تعالی ساییم و از عالم غیب لایموت نیرو و توان گیریم و با الحاد و کفر جهانی در آویزیم و جان ناپاک شان را چونان ملک الموت بستانیم و پیکر ناتوان آن مغضوبان مفلوک را همانند کرباس از هم بدریم، همچنان که پنج نوبت در شبانه روز صلای صلاه سر می دهیم و به نماز و نیایش می ایستیم و جان ناچیز خود را با بی نهایت عظمت الله ارتباط می دهیم و حادثه ای عظیم می آفرینیم، در تمام عمر با سینه ای فراخ و عزمی راسخ و استوار با مهابت و صلابت در مقابل دشمن می ایستیم.
شهید «لیلا درویش حق جو» در سال 1357 از خانه خارج می شد و در راهپیمایی برای سرنگونی طاغوت شرکت می جست و می گفت: «شرکت در این راهپیمایی ها مثل اقامه نماز، واجب است.» او خود را آماده آماج گلوله سفاکان شاه ساخته بود و سرانجام در تاریخ بیست و پنجم بهمن 1365 بر اثر بمباران هوایی جنگنده های رژیم کافر بعثی به مقام رفیع شهادت رسید.
دشمن در چه فکریست؟ خُم خانه ی ما لبریز از شراب خون است، هماره همانند تندری مهیب می غرّیم و بسان آذرخش بر جان دژخیمان می تازیم و مثل طوفان سهمگین، هستی دشمن را در هم می نوردیم. جان اهریمنی یزیدیان زمان را
می ستانیم و با پیام آسمانی وحی، « وَ نُریدُ اَن نَمُنَّ عَلی الذّینَ استُضعِفُوا فِی الارض و نَجعَلهُم إئمه و نَجعَلَهُمُ الوارثین» هم آورد می طلبیم و جهان و جهانیان را به سوی پای برهنگان موحد و عاشقان شیدای رحیق شهادت سوق می دهیم و زنجیر اسارت گسيختگان سراسر گیتی را به زیر لوای نورانی « لااله الا الله» فرا می خوانیم و سلسله از پای شیران دربند می گشاییم. سجن کفر را در هم می کوبیم و کاخ های ستمگران را بر سرشان فرو می ریزیم تا نفس را از حلقوم منحوس شان باز بگیریم و این بار ما بر اجساد متعفن و پلید آن نانجیبان همیشه ي روزگار، اسب حریت و شرف را برانیم.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
شهيد «ليلا درويش حق جو» در سال 1325 در رشت ودر میان خانواده ای مذهبی و مومن، دیده به جهان گشود. عشق و علاقه اش به اهل بیت پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) باعث شد که به فراگیری قرآن بپردازد. حتي پس از تشکیل خانواده همواره از اهل بیت و آیات قرآن در زندگی خود استفاده می نمود. این شهید در سال 1357، در تظاهرات مردمی علیه حکومت شاه شرکت مي نمود و سرانجام در سال 1365 در بمباران هوایی رژیم بعث در رشت به شهادت رسید.
