با ولایت باش که انسان بی ولایت پوچ است
به گزارش نویدشاهدگیلان؛ شهید مدافع حرم «محمد اتابه» از پاسداران لشکر ۱۶ قدس گیلان است که به صورت داوطلبانه راهی جبهه سوریه شد. شهید محمد اتابه اهل گوراب زرمیخ شهرستان صومعه سرا و ساکن رشت بوده است و اولین شهید مدافع حرم شهرستان صومعه سرا می باشد. از این شهید بزرگوار یک پسر هفت ساله به نام امیرحسین به یادگار مانده است. شهید محمد اتابه متولد سال ۱۳۶۶ بودند که در ۹ آبان ماه سال ۱۳۹۵ و در منطقه آکادمی نظامی شهر حلب به فیض شهادت نائل آمد.
در ادامه این مطلب بخشهایی از متن وصیت نامه شهید اتابه آماده شده است که تقدیم حضورتان می گردد.
وصیت نامه شهید محمد اتابه:
بسم الله الرحمن الرحیم
اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمدا رسول الله و اشهد ان علی ولی الله
با تقدیم درود و سلام به محضر مقدس حضرت ولی عصر ارواحنا فدا و نایب بزرگوار و عزیزش خورشید تابان امید محرومان، پدر یتیمان، جان دهنده به این تنهای بی جان امام خامنه ای و درود و سلام به شهدا و خانواده گرانقدرشان و بر رزمندگان پرتوان اسلام.
شهادت در قاموس اسلام کاری ترین ضربات را بر پیکر ظلم و شرک و الحاد میزند و خواهد زد و تاریخ اسلام این را ثابت کرده است، من نیز در پوست خود نمیگنجم و پاهایم به امر من نمیباشند و خویش را در قفس محبوس میبینم و میخواهم از قفس به در آیم، جنگ در سوریه “جنگ ما” جنگ علیه کفر است و ملت ما باید خودش را آماده هرگونه فداکاری نمایند و در چنین میدان وسیع و این هدف رفیع انسانی و الهی جان دادن و فداکاری امری بسیار ساده و پیش پا افتاده است و خدا کند که ما توفیق شهادت متعالی در راه اسلام و با خلوص نیت پیدا کنیم.
خدمت پدر و مادر عزیزم سلام عرض میکنم و از آن بزرگواران طلب بخشش میکنم و ای عزیزان شما حق بزرگی بر گردن من داشتید و باید ببخشید که نتوانستم فرزند خوبی برای شما باشم و جبران آن همه محبت ها را بکنم اما چه کنم که همین مقدار امانت در دست شما بودم و قول میدهم ان شاءالله اگر شهید شدم و خداوند این حقیر را جزء شهدا قرار داد حتما شما را شفاعت خواهم کرد و زبان ناقص و قاصرم توانایی تشکر از شما بزرگان را ندارد امیدوارم خداوند متعال صبر و اجر به شما عنایت فرماید. یاد و خاطره مادر بزرگ عزیزم گرامی باد.
سخنی با همسر عزیزم و فرزند دلبندم امیر حسین :
همسر گرامی و فداکارم مرا حلال نما و این را بدان که بسیاری از توفیقات معنوی و دنیوی که نصیب من شده همه اش از لطف و دعا و صبر و استقامت تو بود. همانا که گفته اند مرد در دامن زن به عرض می رود گویای سیما و اعمال و رفتار توست. و این را هم میدانم که بهترین تعلیم و تربیت را به فرزندم خواهی آووخت و از تو میخواهم که به تمامی حساب و کتاب های من که از آن کاملا آگاهی رسیدگی کن ان شاءالله به لطف پروردگار حقی بر گردن من در این دنیا نباشد و باقی نماند.
همسر عزیز و فداکارم بارها برایت گفته ام که در تمام لحظات زندگی ام خصوصا پیاده روی اربعین و حرم اربابم ابا عبدالله الحسین و حضرت عباس برایت دعا کرده ام که انشاءالله بهترین سعادتهای دنیوی و اخروی نصیبت گردد و باز در این سفر پر از عشق و معرفت در جوار حرم پر از رحمت و معرفت حضرت زینب و حضرت رقیه برایت دعا میکنم که در این لحظه های تنهایی و در آن عالم محشر با بهترین و عزیزترین زنان عالم هستی که هم نام توست و مادر همه ماهاست که ان شاءالله من هم در لحظه مرگم به دیدارشان ناءل شوم همنشین باشی و در روز قیامت از تو شفاعت نمایند. ان شاءالله
پسرم و عزیز دلم امیر حسین جانم، بابایی من : خیلی دوستت دارم زیبایی نگاهت و چشمانت هیچ گاه فراموشم نمی شود. پسرم بابا رفت که حضرت زینب تنها نماند. خانم زینب در کربلا تنها ماند و در کربلا ماها نبودیم ولی حالا چی، اکنون کربلای دیگر آغاز شده اگر من بازم جا بمانم در آن روز حساب در برابر مولایم و پروردگارم و معبودم چگونه سر بالا بگیرم، آن هم با دستی خالی و بدون توشه …
امیدوارم ان شاالله در این راه توشه ای باشد برایم در آن روز حسرت و شرمندگی …
فرزندم امیرحسین بابا تا میتوانی به مادرت محبت کن و به او توجه نما و از حرفها و رفتارها و کردارش پند بگیر و آنگونه رفتار کن که خداوند دوست دارد و میپذیرد و تابه ولایت باش که انسان بی ولایت پوچ است و توشه ای به همراه ندارد. به نماز و واجباتت توجه کن و بدان همیشه و همه جا خدا حاضر و ناظر بر اعمالت هست، برایم دعا کن و بدان که من هم برایت دعا می کنم. (شهید محمد اتابه)