شور انقلابی و ظلم ستیزی ملت ایران را تحسین می کنم
به گزارش نویدشاهدگیلان؛ جانباز هفتاد درصد «شهریار علیاکبرنیا» در آذرماه سال۱۳۴۳در شهرستان رشت چشم به جهان گشود. او در تاریخ هفتم بهمن 1357 توسط مزدوران رژیم پهلوی از ناحیه گردن و نخاع مجروح و جانباز شد. علی اکبرنیا با تلاش بی وقفه در دوره تحصیل موفق به اخذ مدرک دکترای پزشکی شد.
دکتر علیاکبرنیا در مصاحبه با نوید شاهد گیلان به یکی از خاطرات ارزشمند خود در آن دوران اشاره کرد و گفت: در اوایل انقلاب زمینه های پیروزی توسط مردم و جوانان غیرتمند انقلابی درحال شکلگیری بود. روزی نیروهای رژیم برای دستگیری چند دانش آموز وارد دبیرستان شهید بهشتی رشت شدند و درگیری سختی صورت گرفت اما من و چندنفر دیگر که به تازگی فعالیت های انقلابی خود را بصورت مخفیانه آغاز کرده بودیم توانستیم فرار کنیم.
او ادامه داد: روز هفتم بهمن سال ۵۷ بود که به دستور عاملان رژیم شاهنشاهی برای جلوگیری از ورود امام به وطن فرودگاه مهرآباد بسته شد. این امر خشم مردم را در سراسر کشور علی الخصوص رشت برانگیخت مردم دست به تظاهرات و راهپیمایی کردند.
جانباز شهریار علیاکبرنیا با بیان اینکه در رشت بیشتر تجمعات در مسجد الجواد لاکانی برگزار میشد، اضافه کرد: در رشت بیشتر تجمعات در خیابان لاکانی و مسجد الجواد صورت میگرفت. نیروهای رژیم با بیرحمی مردم انقلابی را مورد ضرب و شتم قرار میدادند. مردم سراسیمه می دویدند و شعار سر میدادند. صدای شلیک گلوله بلند شد، درهمین حال گلوله ای به من اصابت کرد و مرا به زمین انداخت.
وی خاطرنشان کرد: بهعلت وخیم بودن جراحتم مرا به تهران اعزام کردند. پس از مدتی انقلاب اسلامی به پیروزی رسید و من نیز حالم بهبود یافت اما بهعلت ضایعه نخاعی روی ویلچر نشستم. حالا پس از سال ها وجود روحیه شور انقلابی، ظلمستیزی را در مسلمانان انقلابی تحسین میکنم و از اینکه توانستم در سن کم به تکلیف شرعی و دینی خود عمل کنم احساس رضایت دارم.