نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

نوید شاهد- کتاب «هم‌قسم» روایتگر زندگی همسر شهید «سید‌عباس موسوی» است. در این داستان مخاطب با فراز و نشیب زندگی «ام یاسر» همسر این شهید والامقام آشنا می‌شود. ام یاسر به مناسبت همجواری با وجود نورانی و پربرکت شهید «موسوی» خود نیز رشد کرده و شهید می شود.

نوید شاهد- «من یک سال بعد از شرکت در کلاس‌های خانم مشتاقی و فعالیت در بسیج، وارد هلال احمر شدم و کمک‌های اولیه را به صورت تئوری فرا گرفتم. اولین بار عذرا قادری که خودش سابقه اعزام به جبهه داشت اطلاع داد که قرار است هلال‌احمر خانم‌ها را زیر نظر درمانگاه پاکروان راهی جبهه کند. وی به من پیشنهاد داد فعلاً به درمانگاه پاکروان بروم و زمان یادگیری عملی کمک‌های اولیه و تزریقات و پانسمان، همان‌جا مشغول کار و فعالیت شوم.» این بخشی یکی از خاطره‌های کتاب «به قول پروانه» است. این کتاب مجموعه‌ای پنج جلدی است که توسط نشر «صریر» منتشر شده و در جلد پنجم خاطرات «رقیه صفری» از امدادگران دوران دفاع مقدس در جبهه‌های حق علیه باطل روایت شده است.

نوید شاهد- کتاب «من خواب دیده بودم» زندگی شهید «غلامحسین دهقانی» و همسر بزرگوار او «معصومه نعیمی» را روایت می‌کند که به قلم «معصومه امیرزاده گشوئیه» نوشته شده است.

نوید شاهد- کتاب «فقط غلام حسین باش» که به قلم «حمید حسام» نوشته شده است زندگی جانباز سرافراز «حسین رفیعی» را روایت می‌کند. در بخشی از فصل «حسین غلام» می‌خوانید: به دلم برات بود که امام حسین (ع) درهای بسته را باز می‌کند. بعد از چند روز، منافقین در همان حوالی خیابان بوعلی، ناصر شریفی‌نیا را به رگبار بستند. با شهادت ناصر، به رحمانیت خدا بیشتر امیدوار شدم. چرا که او هم گذشته‌ای سیاه داشت اما به طور ریشه‌ای متحول شده بود؛ به طوری که برای شهادت لیاقت پیدا کرد و حر انقلاب نام گرفت. آیا من هم می‌توانستم مثل او باشم؟

نوید شاهد- نوید شاهد- «در کوی مستان ناله‌‌ی مستانه ای دیگر نماند، ساغر ز دست افتاده و پیمانه‌ای دیگر نماند/ در بزم مستان ناگهان شور و هیاهو پا گرفت، ویران نمود آن شهر را میخانه‌‌ای دیگر نماند» این دوبیت ابتدایی شعر «در کوی مستان» از کتاب «غزل در حصار» است که مجموعه غزل‌های جانباز شاعر «قدمعلی طوسی‌زاده‌اناری» را روایت می‌کند.

نوید شاهد- «ناگهان صدای انفجار مهیبی شنیدم. سرم سوت کشید. احساس کردم چند متر به هوا پرتاب شدم. هم‌زمان احساس برق گرفتگی کردم. با صورت، کف کانال افتادم. دیگر نتوانستم تکان بخورم. تلاشم برای حرکت کردن بی‌فایده بود. شادی و شعفی وصف نا‌شدنی سراغم آمد. از ذهنم گذشت که دارم به آرزویم می‌رسم. بوی خون تازه به مشامم خورد. با خودم گفتم: «وقتی تمام خون بدنم بیرون بره، به دنبالش روح هم از تنم جدا می‌شه و شهید می‌شم.» این بخشی از کتاب «سهم من از عاشقی» است که به قلم «رمضانعلی کاوسی» نوشته شده و انتشارات «سوره مهر» (وابسته به حوزه هنری) آن را منتشر کرده است.