مروری بر زندگی شهيده «تهمينه حسن پور دارستاني»
به گزارش نویدشاهدگیلان؛ در زمان خويش به لحاظ علم و دانش چراغ روشنگر فرا راه بسي ره جويان حقيقت طلب بوده و صاحب كمالات و فضايل معنوي. او در جنگ قادسيه عمودي در ستيز ثباب داشته و از پس مجاهدين في سبيل الله به ميدان كارزار مي شتافته و از ميان انبوه كشتگان مي گذشته، هر گاه مجروحي از مسلمانان در مي افتاد، دُرج ديده باز مي گشود و دُرّ سفته از سر مژگان بر چهره مردانه آن مجروح به خون غلطان نثار مي كرد و آن زخم ديده رنجور را نخست از ميدان كارزار به كناري آورده آن گاه با آب گوارا بدان مضروب نيازمند نويد حيات مي داد، سپس به مداواي جراحتش مي پرداخت و تسلّاي خاطر آزرده اش مي گرديد و هر گاه كه از كنار پيكر عفن گندآلود نيمه جان زخم خورده سربازي از طايفه ظلمت و شقاوت مي گذشت، اگر درمي يافت كه هنوز او را رمقي در كالبد منحوس باقي ست، آن چنان با گرز آهنين خويش بر سر آن مفلوك مي نواخت كه واپسين نفس خود را مي كشيد و راهي دوزخ مي گرديد.
زنان ما در تمام مراحل زندگاني دوشادوش مردان خود، قد رسا را بر بام شرف افراشته اند و هيچ جا از كاروان مردان باز پس نايستاده اند، بلكه پيش قراول تمام نهضت ها بوده اند و خود كِلكِ فضيلت به دست گرفتند و با اشك، نامه تاريخ خود را آن چنان كه مقرون به واقعيت است نگاشته اند و فرياد بلند خويش را در زير نيلگون گنبد سپهر طنين افكن ساختند و پژواك سخنان انسان ساز خود را به گوش هرزه درايان غرب رسانيده و بر آنان نهيب برآوردند كه هان! فرومايگان! شما با حيله و نيرنگ و به دور از مكتب اسلامي ما، نسوان محروم و بي آگاه را با هرزه لالايي هاي خود به فساد كشانديد و با آنان چه كرديد كه قلم را شرم آيد از تقرير و بيانش.
شهيده «تهمينه حسن پور دارستاني» در شهرستان رودبارمتولد شد، او بر اثر بمباران هواپيماهاي بعثي در وحيديه تهران د ر تاريخ چهاردهم اسفند 1366 به شهادت رسيد.
منبع: کتاب ریحانه های آسمانی
