دکتر حسن عضدی: «مقامات حق ندارند در کشورهای خارجی سرمایه گذاری کنند»
دوشنبه, ۰۹ تير ۱۳۹۹ ساعت ۰۹:۰۴
نوید شاهد - وقتی در مجلس اصل 110 (اصل 142 قانون اساسی) مبنی بر رسیدگی به اموال و دارائی رئیس جمهور، نخست وزیر، وزرا به همراه همسران و فرزندان آن ها مطرح بود، دکتر عضدی پیشنهاد کرد اصلی در قانون گنجانده شود که این مقامات حق نداشته باشند در کشورهای خارجی سرمایه گذاری کنند. درست است که پیشنهاد دکتر چندان مورد توجه قرار نگرفت، ولی این که یک تحصیل کرده در دانشگاه های دالاس و تگزاس و یک مدیر اقتصادی بر چنین امری تاکید کرده بود از نکته های جالب و بارز شخصیتی وی می تواند محسوب شود که قصد نداشت از انقلاب برای خود سودی بردارد و به دنبال مال و منال اقتصادی باشد.
به گزارش نویدشاهدگیلان؛ در میان چهار شهید گیلانی هفتم تیر 1360 دکتر حسن عضدی شاید این روزها کمی شناخته شده تر باشد. این شناخته شده بودن نه به واسطه معرفی و تبلیغات رسمی بلکه شاید به واسطه نام ورزشگاه شهید عضدی رشت باشد. این ورزشگاه در سال 1363 و به نام این شهید ساخته شد و به دلیل قرار گرفتن در مرکز شهر رشت مورد توجه است.
به جزء استادیوم نام یک خیابان در تهران و یک مدرسه در زادگاه پدری دکتر عضدی نیز در پینجاه لشت نشا نیز به به نام او، نامگذاری شده است. فارغ از این نامگذاریها، شاید نسل امروز کمتر او را بشناسند. در معرفی شهید عضدی امده است که شهید رجائی او را به عنوان کاندیدای ریاست بانک مرکزی درنظر داشت که با مخالفت بنی صدر همراه بود. این نشان می دهد با برکناری بنی صدر و روی کار آمدن دولت جدید از عضدی می توان به عنوان یکی از گزینه های تقریبا قطعی وزارت یا ریاست یکی از سازمان های مهم نام ببریم.
عضدی به واسطه تحصیل در آمریکا یکی از چهره های تحصیل کرده نظام در سطح بالای ابتدای انقلاب شناخته می شد که تعدادشان چندان نیز زیاد نبودند. اکثر تحصیل کردگان در خارج به گروه های ملی، چپ و یا ملی مذهبی گرایش داشتند و در این میان، امثال حسن عضدی به عنوان نیروهای انقلابی خط امام شناخته میشدند. او در آمریکا در رشته بازرگانی فارغ التحصیل شد و به عضویت افتخاری انجمن مدیران آمریکا نائل آمد. اما تفکرات مذهبی باعث شده بود که در ابتدای انقلاب به صف انقلابیون اسلامی بپیوندد.
با وجود آن که وی فارغ التحصیل رشته بازرگانی بود به جای ان که خودش را یک مدیر اقتصادی آمریکا بداند سعی کرد شائبه های رانت و سوء استفاده های احتمالی را از مدیران اقتصادی بزداید. وی که به عنوان نماینده گیلان در مجلس خبرگان قانون اساسی شناخته می شد، تلاش زیادی برای تدوین قانون اساسی داشت هرچند در بیشتر جلسات رسمی این مجلس کمتر نامی از وی مطرح است. ولی گاهی انتقاداتی نسبت به طرح اصلهای پیشنهادی قانون اساسی مطرح کرد. به طور مثال وقتی در مجلس اصل 110 (اصل 142 قانون اساسی) مبنی بر رسیدگی به اموال و دارائی رئیس جمهور، نخست وزیر، وزرا به همراه همسران و فرزندان آنها مطرح بود دکتر عضدی پیشنهاد کرد اصلی در قانون گنجانده شود که این مقامات حق نداشته باشند در کشورهای خارجی سرمایه گذاری کنند. وگرنه راحت می توانند سرمایه خود را خارج کنند و دیوان عدالت اداری نیز نمی تواند با توجه به قوانین خارجی آن را بررسی کند.
درست است که پیشنهاد دکتر چندان مورد توجه قرار نگرفت، ولی این که یک تحصیل کرده در دانشگاه های دالاس و تگزاس و یک مدیر اقتصادی بر چنین امری تاکید کرده بود از نکته های جالب و بارز شخصیتی وی می تواند محسوب شود که قصد نداشت از انقلاب برای خود سودی بردارد و به دنبال مال و منال اقتصادی باشد.
شاید اگر عضدی زنده می ماند خیلی پیشتر از همشهری خود در مقام ریاست سازمان های اقتصادی دولت از جمله مدیریت و برنامه ریزی می نشست. هرچند به واسطه تحصیلات در رشته روزنامه نگاری و یا علوم سیاسی در منصبهایی چون وزارت ارشاد نیز می توانست مطرح باشد. همان طور که در همان برهه به ریاست سازمان سنجش و معاونت وزارت ارشاد نیز دست یافت. همه اتفاقات زندگی عضدی تا سن 35 سالگی رخ داد. او در این 35 سال هم در عالی ترین سطوح فارغ التحصیل شد، هم توسط مردم انتخاب شد و هم مناصب انتصابی را به دست آورد. کاری که امروز کمتر برای جوانان هم سن و سال او اتفاق می افتد.
از خانواده دکتر عضدی در زمان انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی دو فرزند خردسال باقی مانده بود که امروز کمتر نامی از آن ها شنیده میشود و نشان میدهد که نخواستند خود را وارد مبادی قدرت کنند. از میان خانواده شهدای گیلانی هفتمتیر محمدسرافراز برادر شهید جواد سرافراز رئیس دفتر شهید بهشتی بیشتر از همه مطرح شده است که تا مقام ریاست سازمان صداوسیما نیز دست یافته است. شاید اگر نام جواد سرافراز نبود او هیچگاه چنین مقامی دست پیدا نمی کرد. اینکه خانواده شهید عضدی امروز چه می کنند و کجا هستند برای کمتر کسی اهمیت دارد. همان طور که شاید خیلی ها دیگر برایشان مهم نباشد که او می توانست تا رده های عالی دولت و نظام نیز بالا بیاید. ولی جا داشت حداقل از او به عنوان یک الگوی موفق در این سیستم نام برده شود.
منبع: گیل خبر
نظر شما