تحصن مردم فومن در دادگستری برای آزادی طلبه 28 ساله
شنبه, ۱۰ شهريور ۱۳۹۷ ساعت ۱۰:۱۶
شهيد محمدحسين افتخاری در سال 1346 توسط مأمورین ساواك قم دستگير و پس از يك هفته بازداشت و شكنجه‌های وحشيانه، به مدت سه ماه در سلول انفرادی زندان قزل‌قلعه تهران بود تا اينكه سرانجام در جريان كمك‌رسانی به مردم زلزله‌زده رودبار در روز ششم تیر 1369، در روستای كليشم رودبار براثر سانحه سقوط بالگرد جان به جان‌آفرین تسليم کرد و آسمانی شد.
به گزارش نویدشاهدگیلان؛ حجت‌الاسلام‌والمسلمین شهید محمدحسین افتخاری در سال 1329 در خانواده‌ای مؤمن و کشاورز در روستای گوشلوندان شهرستان فومن دیده به جهان گشود.
او دروس مقدماتی را ابتدا در مکتب‌خانه محل و سپس در سال‌های 1335 در دبستان پیشده گذراند، اما هنوز دوره ابتدایی را به پایان نرسانده بود که به سبب علاقه زیاد به معارف اسلامی، در سال 1339 راهی شهر مقدس قم شد و در مدرسه ستّیه این شهر به کسوت طلبگی درآمد و در آنجا به تلمّذ پرداخت.
وی در آغاز مقلد مرجع تقلید جهان تشیّع فقید سعید حضرت آیت‌الله حاج حسین بروجردی (ره) بود و پس از رحلت این عالم ربانی در فروردین‌ماه 1340 مقلد حضرت امام خمینی (ره) شد.
حاج محمدحسین در کنار دیگر برادران ساکن در مدرسه دینی قم، با الهام از رهنمودهای امام امت و همگام با معارف انسان‌سازی اسلامی، شیوه‌های مبارزاتی را می‌آموخت.
فعالیت‌های مستمر وقفه‌ناپذیر او موجب شد که به‌عنوان طلبه‌ای نامطلوب و ضد رژیم، از سوی سازمان‌های اطلاعاتی نظام طاغوت شناخته شود و به این دلیل در سال 1344 که در جمع خانواده خود بسر می‌برد، برای نخستین بار از طرف مأموران گروهان ژاندارمری فومن دستگیر و به دادگاه رشت منتقل شد.
او در سال 1346 نیز به علت توزیع اعلامیه حضرت امام، توسط مأمورین ساواک قم دستگیر و پس از یک هفته بازداشت و شکنجه‌های وحشیانه، به زندان قزل‌قلعه تهران اعزام شد که در آنجا به مدت سه ماه در سلول انفرادی و سه ماه هم در سلول عمومی زندان قصر با دیگر روحانیون مبارزی مانند ربانی شیرازی، طاهری خرم‌آبادی، غیوری و زیارتی بود تا اینکه سرانجام در اسفندماه همان سال باتحمل رنج و سختی بسیار از زندان رهایی یافت.
وی در سال 1350 به فومن رفت و آنجا را مرکز فعالیت‌های اسلامی اجتماعی خود قرار داد و در این وقت حرکت عملی ضد رژیم را با حمایت جمعی از یاران مورد اعتماد خود آغاز کرد و با سازمان‌دهی خاصی، کار تهیه و توزیع اعلامیه‌ها و خبرنامه‌ها را در سراسر گیلان و بخشی از مازندران بر عهده گرفت.
حاج محمدحسین در سال 57 هم‌زمان با اوج‌گیری مبارزات سیاسی، در تنویر افکار عمومی کوشید و در تشکیل مجالس مخفی برای اتخاذ خط‌مشی مبارزاتی، ترتیب دادن راهپیمایی‌ها، سخنرانی‌ها، ابلاغ پیام‌ها و دستورالعمل‌ها، نقش بسزایی ایفا کرد که در تمامی این‌ها، انواع توطئه‌ها و تهدیدها همراه او بود که از بین آن‌ها می‌توان به تیراندازی گروهان ژاندارمری فومن دریکی از جلسات سخنرانی وی در روستای لولمان اشاره کرد که به‌سلامتی از آن رهایی یافت.
هجوم مأموران انتظامی به منزل مسکونی حاج محمدحسین که موجب ویرانی محل سکونت و به یغما بردن اثاث منزلش شد از دیگر برنامه‌های رژیم پهلوی برای ساکت کردن او بود، سخنرانی‌های پی‌درپی او در ماه محرم سال 57 به دستگیری او منجر شد که با متحصن شدن اهالی فومن در دادگستری این شهرستان، منجر به آزادی او شد.
او پس از پیروزی انقلاب در 22 بهمن‌ماه 57، کنترل امور و نظارت بر عملکرد اشخاص و گروه‌های این منطقه را عهده‌دار بود و در طول سال‌های پس از پیروزی نیز مسئولیت حزب جمهوری اسلامی، بنیاد شهید، بنیاد مسکن، ستاد جبهه و جنگ فومن و مسئولیت ستاد اعزام روحانیون گیلان به جبهه را بر عهده داشت.
وی در انتخابات دوره سوم مجلس شورای اسلامی در مورخه 19 فروردین 1367 مفتخر به مقام نمایندگی شهرستان فومن و شفت شد و همواره یکی از بهترین و خدمت‌گزارترین نمایندگان محبوب این منطقه پس از پیروزی انقلاب شناخته می‌شد.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین شهید محمدحسین افتخاری سرانجام در جریان کمک‌رسانی به مردم زلزله‌زده رودبار در ساعت دو بعدازظهر روز ششم تیر سال 1369، در روستای کلیشم رودبار براثر سانحه سقوط بالگرد جان به جان‌آفرین تسلیم کرد و آسمانی شد.
پیکر پاک و مطهر حجت‌الاسلام‌والمسلمین شهید محمدحسین افتخاری با تشییع باشکوه مردم شهرستان فومن در گلزار شهدا این شهرستان به خاک سپرده شد.
او دروس مقدماتی را ابتدا در مکتب‌خانه محل و سپس در سال‌های 1335 در دبستان پیشده گذراند، اما هنوز دوره ابتدایی را به پایان نرسانده بود که به سبب علاقه زیاد به معارف اسلامی، در سال 1339 راهی شهر مقدس قم شد و در مدرسه ستّیه این شهر به کسوت طلبگی درآمد و در آنجا به تلمّذ پرداخت.
وی در آغاز مقلد مرجع تقلید جهان تشیّع فقید سعید حضرت آیت‌الله حاج حسین بروجردی (ره) بود و پس از رحلت این عالم ربانی در فروردین‌ماه 1340 مقلد حضرت امام خمینی (ره) شد.
حاج محمدحسین در کنار دیگر برادران ساکن در مدرسه دینی قم، با الهام از رهنمودهای امام امت و همگام با معارف انسان‌سازی اسلامی، شیوه‌های مبارزاتی را می‌آموخت.
فعالیت‌های مستمر وقفه‌ناپذیر او موجب شد که به‌عنوان طلبه‌ای نامطلوب و ضد رژیم، از سوی سازمان‌های اطلاعاتی نظام طاغوت شناخته شود و به این دلیل در سال 1344 که در جمع خانواده خود بسر می‌برد، برای نخستین بار از طرف مأموران گروهان ژاندارمری فومن دستگیر و به دادگاه رشت منتقل شد.
او در سال 1346 نیز به علت توزیع اعلامیه حضرت امام، توسط مأمورین ساواک قم دستگیر و پس از یک هفته بازداشت و شکنجه‌های وحشیانه، به زندان قزل‌قلعه تهران اعزام شد که در آنجا به مدت سه ماه در سلول انفرادی و سه ماه هم در سلول عمومی زندان قصر با دیگر روحانیون مبارزی مانند ربانی شیرازی، طاهری خرم‌آبادی، غیوری و زیارتی بود تا اینکه سرانجام در اسفندماه همان سال باتحمل رنج و سختی بسیار از زندان رهایی یافت.
وی در سال 1350 به فومن رفت و آنجا را مرکز فعالیت‌های اسلامی اجتماعی خود قرار داد و در این وقت حرکت عملی ضد رژیم را با حمایت جمعی از یاران مورد اعتماد خود آغاز کرد و با سازمان‌دهی خاصی، کار تهیه و توزیع اعلامیه‌ها و خبرنامه‌ها را در سراسر گیلان و بخشی از مازندران بر عهده گرفت.
حاج محمدحسین در سال 57 هم‌زمان با اوج‌گیری مبارزات سیاسی، در تنویر افکار عمومی کوشید و در تشکیل مجالس مخفی برای اتخاذ خط‌مشی مبارزاتی، ترتیب دادن راهپیمایی‌ها، سخنرانی‌ها، ابلاغ پیام‌ها و دستورالعمل‌ها، نقش بسزایی ایفا کرد که در تمامی این‌ها، انواع توطئه‌ها و تهدیدها همراه او بود که از بین آن‌ها می‌توان به تیراندازی گروهان ژاندارمری فومن دریکی از جلسات سخنرانی وی در روستای لولمان اشاره کرد که به‌سلامتی از آن رهایی یافت.
هجوم مأموران انتظامی به منزل مسکونی حاج محمدحسین که موجب ویرانی محل سکونت و به یغما بردن اثاث منزلش شد از دیگر برنامه‌های رژیم پهلوی برای ساکت کردن او بود، سخنرانی‌های پی‌درپی او در ماه محرم سال 57 به دستگیری او منجر شد که با متحصن شدن اهالی فومن در دادگستری این شهرستان، منجر به آزادی او شد.
او پس از پیروزی انقلاب در 22 بهمن‌ماه 57، کنترل امور و نظارت بر عملکرد اشخاص و گروه‌های این منطقه را عهده‌دار بود و در طول سال‌های پس از پیروزی نیز مسئولیت حزب جمهوری اسلامی، بنیاد شهید، بنیاد مسکن، ستاد جبهه و جنگ فومن و مسئولیت ستاد اعزام روحانیون گیلان به جبهه را بر عهده داشت.
وی در انتخابات دوره سوم مجلس شورای اسلامی در مورخه 19 فروردین 1367 مفتخر به مقام نمایندگی شهرستان فومن و شفت شد و همواره یکی از بهترین و خدمت‌گزارترین نمایندگان محبوب این منطقه پس از پیروزی انقلاب شناخته می‌شد.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین شهید محمدحسین افتخاری سرانجام در جریان کمک‌رسانی به مردم زلزله‌زده رودبار در ساعت دو بعدازظهر روز ششم تیر سال 1369، در روستای کلیشم رودبار براثر سانحه سقوط بالگرد جان به جان‌آفرین تسلیم کرد و آسمانی شد.
پیکر پاک و مطهر حجت‌الاسلام‌والمسلمین شهید محمدحسین افتخاری با تشییع باشکوه مردم شهرستان فومن در گلزار شهدا این شهرستان به خاک سپرده شد.
نظر شما
