شهید نادر خسرو پور در عملیات غرورآفرین والفجر هشت حضور چشمگیری داشت
وی دوران کودکی را در میان خانوادهای دیندار و باتقوا سپری کرد و تحصیلات ابتدایی خود را نیز تا مقطع دیپلم در زادگاهش با موفقیت پشت سر گذاشت و پسازآن با شرکت در کنکور در رشته دینی و عربی دانشگاه مشهد پذیرفته و به تحصیل پرداخت.
او با ادامه حملات بیامان دشمن به مناطق جنوب و جنوب غرب کشور٬ تاب ماندن در شهر را نداشت و در سال 1362 برای اولین بار با بر تن کردن لباس نبرد٬ سنگر علم و دانش را رها و وارد سنگر جهاد شد و در باختران به مبارزه با دشمنان اسلام پرداخت.
شهید خسرو پور جوانی آرام بشاش٬ خوشطبع٬ ملایم و نسبت بهحق الناس بسیار حساس بود و در امر شئون اسلامی و حجاب و مسائل دینی تعهد و حساسیت زیادی از خود نشان میداد.
وی در کارهای سخت و پرمشقت شانه خالی نمیکرد و با توکل به خدا بر مشکلات فائق میآمد و اطلاعات و آگاهی او در زمینههای دینی و مذهبی و عقیدتی به حدی بود که در مباحثه با جوانان سست ایمان با خوشرویی و آگاهی کامل٬ آنان را بهسوی خود میکشاند تا در مسیر هدایت و حقشناسی گام بردارند.
او کتب استاد مطهری و نهجالبلاغه را بیشتر مطالعه میکرد و اوقات فراغت را با دیگر دوستان مذهبی به فعالیت دینی میپرداخت.
شهید خسرو پور از وقت٬ حداکثر استفاده را میبرد تا بتواند لذتبخشترین لحظات را در جوار مقربین الهی با سجده بر معبودش بایستد و اثری جاوید از خود بر جای گذارد.
وی پس از اولین حضور در جبهه٬ یکبار بهشدت مجروح و به بیمارستان باختران انتقال داده شد و براثر اصابت ترکشهای بیامان دشمن به بدن٬ پس از مداوا به دلیل پاره شدن لباس وی ٬ به وی لباس تازه داده شد که او پس از مراجعت به منزل در همه برنامهها٬ از آن لباس استفاده میکرد که پس از چند سال فرسوده گشته بود که به خاطر این موضوع ٬ خانواده علت این امر را سؤال کردند که او در پاسخ گفته بود: این لباس بیتالمال است و من نمیتوانم نسبت به بیتالمال بیتوجه باشم.
شهید خسرو پور٬ پس از مدتی حضور مجدد در کلاس درس و دانشگاه٬ با در پیش بودن عملیاتهای مختلف و مهم در اسفندماه سال 1364 عازم مناطق جنگی شد.
شهید نادر خسرو پور سرانجام در تاریخ چهارم اسفند 1364 در منطقه عملیاتی فاو و در عملیات غرورآفرین والفجر هشت با اصابت تیر و ترکش دشمن به بدن٬ زخمی و در بیمارستان لقمان تهران٬ جان به جانآفرین تسلیم و به آسمانیان پیوست.
پیکر پاک و مطهر شهید نادر خسرو پور پس از چند روز با حضور گسترده مردم شهیدپرور ماسال تشییع و در گلزار شهدای این شهر به خاک سپرده شد.