خاطرات زیبا و جالب از شهيد حميد يعقوب شرافت به زبان برادرش

به گزارش نویدشاهدگیلان: شهيد حميد يعقوب شرافت در14 تير1339درشهر رشت درخانواده اي مذهبي وکارگر چشم به جهان گشود و زندگي آنها راشيرين کرد دوران کودکي را از زماني گذارند که درآن ظلم وستم جباران طاغوتي بيداد مي کرد اودرسال 1358دررشته رياضي فيزيک ديپلم گرفت وباشروع انقلاب درتمام راهپياييها شرکت داشت و عليه رژيم شاه شعارمي داد.

 او داوطلبانه عازم جبهه هاي جنگ شد بعد از آموزش در ساري و تهران از آنجا به کردستان رفت او به پدر و ماردر و خانواده احترام فوق العاده اي داشت به بيگانگان کمک مي کرد واز هيچ کاري ابا نداشت او دربه بوحه انقلاب اسلامي به طور معجزه آسايي چندبار ازمرگ نجات پيداکرد او بادرد و رنج زندگي کرد و هرگز خم به ابرو نمي آورد او مدتي درکردستان وسپس مدتي درجبهه هاي جنوب خدمت کرد اوخواب امامان راديده بود وبعدازآن خواب بود که مي گفت من شهيد مي شوم به پارزوي خود خواهم رسيد وچنين شد اودر15دي ماه 1360هدف يکي ازخمپاره هاي فرانسوي قرارگرفت وباعده اي ازدوستان با وفايش به شهادت رسيد وباخون پاکشان دفترزندگيشان بسته شد وبه سوي يگانه معبود خود رفت او با اينکه درد و گلوچرک شده بود روزه مي گرفت وفرايض ديني ردربدترين شرايط جبهه وجنگ انجام مي داد.

روزسوم شهادتش اعلاميه او را مردي مي بيند وهر چقدر فکر مي کند به جا نمي آورد چند روزبعد يکي از بستگان که مغازه دانست آن مرد به طرف عکس وبيش او مي رود ومي گويد عکس اين جوان شهيد براي من بسيار آشناست اما نمي دانم کجا ديده ام بسيار فکرمي کند وبعد برسرش مي زند ويادش مي آيد که روزي کيسه اي پياز رامي خواست بلند کند وان جوان به او کمک کرده بود درحال که اصلا مي توانست کمک نکند اوخود مراسم تدفين گرفت وماراهم خبرکرد.

خون عزيزش که درکنارکرخه ريخته شد تا ازآنجا به شط فرات بريزد و سرور ازادگان حسين بن علي (ع)مخلوط وممزوج شود واين امام بزرگوار مي فرمايد: مرگ درزندگي ذلت بارشماست وزندگي درمرگ باعزت شاست او عاشق شهادت درراه خدابود ولاجرم خدانيز عاشق او شد وبنده صالح وشهيدش را به سوي خود فراخواند.