حسن رضوان خواه فرمانده جوان 21 ساله گردان کمیل
جمعه, ۱۹ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۰۲:۱۶
حسن رضوان خواه فرمانده جوان 21 ساله گردان کمیل بود که در عملیات کربلای دو رشادت‌های فراوانی کرد و در همان عملیات به شهادت رسید.
نویدشاهدگیلان: شهید حسن رضوان خواه در اول مهرماه سال ۱۳۴۴ دریک خانواده مسلمان و مذهبی در دهستان گل‌سفید شهرستان لنگرود دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در دهستان گل‌سفید با موفقیت کامل پشت سر گذاشت و به دلیل علاقه شدید به رشته مهندسی عمران و آرزوی تحصیلات عالی در رشته موردعلاقه خود در مقطع متوسطه رشته فنی راه و ساختمان را انتخاب کرد.
این رزمنده غیور و شجاع اسلام دلیرانه با کمترین امکانات جنگی از میهن اسلامی پاسداری و دفاع کرد. حسن رضوان خواه در سال ۱۳۶۰ به عضویت سپاه پاسداران شهرستان لنگرود درآمد و لباس سبز را بر قامت رشید خود کرد و بر قامت زمانه ایستاد و دوره‌های ویژه آموزش نظامی را سپری کرد.
نخست به‌عنوان مسئول گشت و مدتی هم مسئولیت یگان حفاظت به عهده‌اش گذاشته شد. شهید رضوان خواه به خاطر لیاقت و شایستگی و چابکی که داشت به‌عنوان مسئول عملیات سپاه پاسداران شهرستان لنگرود انتخاب شد. همچنین در سمت مسئول آموزش و اطلاعات مدتی خدمت کرد. سپس مسئولیت جانشین گردان رزمی لشکر ۲۵ کربلا را بر عهده گرفت و پس از شش ماه رشادت و دلاوری و نبرد پاسداری در این پست به‌عنوان جانشین گردان رزمی حضرت رسول (ص) لشکر ۲۵ کربلا معرفی شد.
پس از تفکیک سپاه منطقه سه گیلان و مازندران و تشکیل تیپ ویژه قدس از طرف سپاه پاسداران گیلان، شهید رضوان خواه به فرماندهی گردان کمیل تیپ ویژه قدس گیلان معرفی شد. آنچه پیش روی شماست بخشی از خاطرات سردار محمدعلی (ابراهیم) حق‌بین (معاون وقت گردان کمیل و فرمانده کنونی لشکر عملیاتی سپاه قدس گیلان) پیرامون آن شهید بزرگوار است: «دستور آمده بود کسانی را که دستگیر می‌کنیم، کاری باهاشان نداشته باشیم. حسن تنها زده بود به یک خانه تیمی و چند نفرشان را دستگیر کرده بود. گفتم: «حسن! مواظب بودی دیگه؟» گفت: آره، اما یکی شون رو نتونستم بی‌خیال شم. نامرد از نیروهای شهربانیه. لباس نظام رو می پوشن و آبروی نظام رو می برن.»
وی در رفتار با نیروها سبک خودش را داشت. زمانی می‌گفت: یا علی! کی حاضره با من کشتی بگیره. شارژ روحی می‌کرد نیروها را. من همیشه به شوخی بهش می‌گفتم حسن! تو اصلاً انضباط و وجهه رئیس بودن نداری. ولی او روان‌شناس خوبی بود. عاشق والیبال بود. بازی هم که شروع می‌شد، همیشه شر درست می‌کرد. چون هر وقت می‌آمد توی بازی دعوا می‌شد!
سرانجام این فرمانده شجاع ۲۱ ساله که سرشار از شوق شهادت و وصال معبودش بود در دهم شهریور ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۲ در منطقه عمومی حاج عمران به مقام والای شهادت نائل شد و به رهروان امام حسین (ع) پیوست و سعادتمند در دو جهان شد.
نظر شما
