موشن گرافیک؛ میرزا کوچک خان جنگلی
پنجشنبه, ۱۰ آذر ۱۴۰۱ ساعت ۰۹:۴۹
میرزاکوچک خان جنگلی در آخرین نامه‌اش در تاریخ شنبه پنج عقرب ۱۳۰۰ نوشت: «افسوس می‌خورم که مردم ایران پس از محو ما خواهند فهمید ما که بودیم و چه می‌خواستیم و چه کردیم؛ معروف است النعمةُ إذا فُقِدَت عُرِفَت (نعمت زمانی که از دست ما می‌رود، شناخته می‌شود)»
به گزارش نویدشاهدگیلان؛ میرزا که حصول موفقیت را ناممکن می‌دید برای جلوگیری از خونریزی بیش‌تر به جنگلی‌های باقیمانده گوشزد کرد که از جنگل خارج شوند و هرجا می‌خواهند عزیمت کنند ـ خود نیز به سوی خلخال رفت. آخرین نامه‌ای که از میرزا به دست آمد نامه‌ای است که به تاریخ پنجم آبان ۱۳۰۰ به دوست خود نوشته است. سی و چند روز پس از نوشتن این نامه، میرزا در دامنه کوه گیلوان خلخال، دچار بوران و برف شدید شد و در شنبه یازدهم آذر ۱۳۰۰ش. به شهادت رسید: «افسوس می‌خورم که مردم ایران پس از محو ما خواهند فهمید ما که بودیم و چه می‌خواستیم و چه کردیم؛ معروف است النعمةُ إذا فُقِدَت عُرِفَت (نعمت زمانی که از دست ما می‌رود، شناخته می‌شود)»
نظر شما
