مروری بر زندگی شهیده حنانه پوربهشتیان

به گزارش نویدشاهدگیلان؛ هرگاه اوراق تاریخ سیاه و ننگین و مغشوش جنایتکاران را ورق می زنیم می بینیم که هرچندگاه لاشخورانی عفن بر آسمان هستی بال می گشایند و سایه می گسترانند و فضا را چونان ابری غلیظ می پوشانند، سیاهی و تباهي می آفرینند و با هجوم نفرت زای خود، هزاران عندلیب نغمه سرا و مرغان خوش الحان را به خاک و خون می کشانند و تنها مشتی پر و بال و استخوان های شکسته از آن بی دفاع مرغان برجای می گذارند.

دریغا ! روزی "نرون" پوزه کثیف خود را به خون مظلومان و محرومان برهنه پای شلاق خورده می آلاید و این امپراطور اوباش و مطرب آوازخوان قدرت طلب، بخاطر مقاصد شوم خود، "رُم" را به آتش می کشد و خانه ها را بر سر ساكنانش ویران می سازد و در نهایت سنگدلی و شقاوت مادر خود را از دم تیغ می گذراند و همسرش را با قساوت و بی رحمی به قتل می رساند سفاکی و گستاخی را به جایی می رساند که قتل عام بزرگان زمان خود را یکی از مفاخرات و فتوحات خود می داند.

و از سوی دیگر به تماشای دیوی موحش، آدم کش سفاک می نشینیم که بشریت از نامش بیزار است. این شب باره جنایت گر « آتیلا» است که روزگاری زمین در زیر پای سربازانش و زیر سم ستورانش لگد کوب می شد.

و از سوی دیگر شاهد طغیان و عصیان گری تیمور لنگ گورگانی هستيم . این کمین نشین دهلیز ظلمت و تباهی که سر تسخیر آفاق را به دل داشت، هنرش قتل بوده و غارت. هر گاه نام پلیدش بر دیاری، بر سرزمینی می پیچد چراغ عمر بی نوایان بی دفاع بر سر دیوار تجاوز، دست خوش طوفان می شد و به خاموشی می گرایید.

او در تخسیر خراسان شهر مهرگان را « اسفراین » با خاک یکسان کرد هیچ اثری ازآن دیار خرم باقی نگذاشت و در هرات از سر زن و مرد پیر وکودک مناره هایی برافراشت و امروز شاهد همه وحشي گري هاي صدام بعثي هستيم همو كه دستش به خون هزاران جوان و نوجوان و صدها تن عالم رباني آغشته است .
آه ای حنانه! مرا ببخش که سر قصه سرودنم نیست، لکن برای تسلی خاطر تو مرثیه باغ ها وگلستان های خزان شده را می خوانم و در پایان نتیجه خواهم گرفت که تو همپای اختران در سپهر خاطره ها جاودان خواهی ماند.

ما دست های عاشقانه خود را تا جایگاه پذیرش خورشید بلند می کنیم و با نارنجک آفتاب اخلاص کوه های یخ زده نفاق و شرک و کفر را ذوب می کنیم و در کویر گمنامی می خشکانیم.

و با سرود الله الله گرما و تحرک، جهش و توان به انسانها می بخشیم و این خاصیت و مرام ماست و این عادت دیرینه ماست که با مشعل ایمان و استقامت، سیاهی شب را در هم می شکافیم و« افق طلیعه فجر تا ظهور شمس » به پیش خواهیم تاخت.

شهیده "حنانه پور بهشتیان" به سال 1358 پا به عرصه گیتی نهاد هنوز شش بهار از عمر او نگذشته بود که در تاریخ شانزدهم بهمن 1365 بر اثربمباران هوایی مزدوران عراقی به اتفاق مادرش "بدرالنسا ساکتی" و برادرش "حامد پور بهشتیان" 10 ساله به شهادت رسید و خدا شاهد بر این مظلوميت است.

منبع: کتاب ریحانه های آسمانی