پیرو محض ولایت فقیه باشیم
شنبه, ۱۵ آذر ۱۳۹۹ ساعت ۰۹:۰۱
نویدشاهد - دکتر نورالله میرزائی پور می گفت : همه باید عاشقانه به امام خمینی عشق بورزیم و از تمامی فرامین و دستوراتش اطاعت محض نمائیم و همواره و در هر شرایطی پیرو محض ولایت فقیه باشیم.
به گزارش نویدشاهدگیلان؛ شهید دکتر «نورالله میرزائی پور» در سال 1338 در خانواده ای مسلمان و متدین به دین مبین اسلام ساکن شهرستان لوشان پا به عرصه وجود گذاشت.
پدر وی به شغل کشاورزی اشتغال داشت و نورالله در دامنه ای خرم و سر سبز زیبا دوران کودکی را سپری کرد و جهت کسب تحصیل علم و دانش راهی مدرسه شد و تحصیلات ابتدایی تا دبیرستان را با موفقیت چشمگیری پشت سر گذاشت و بلافاصه در آزمون کنکورسراسری نیز شرکت و در دو رشته پزشکی و مهندس یپتروشیمی پذیرفته شد.
وی با تدبیر و آینده نگری جهت رسیدن به فیض بیشتر رشته پزشکی را پذیرفت و در دانشگاه تهران مشغول تحصیل گردید و معتقد بود که در حکومت جور و ستم پهلوی در رشته پزشکی بهتر می تواند برای رضای خدا، تلاش و کار و خدمت به بندگان خدا نماید.
ایشان در 21 رمضان المبارک سال 1357 پس از قیام مردم قم و تبریز اولین کسی بود که بانگ امام خمینی (رض) علیه ظلم حکومت منهوس پهلوی را در مسجد جامع لوشان فریاد کرد و پس از یک ساعت سخنرانی در آن روز توسط ماموران ساواک دستگیر و به رشت منتقل گردید و پس از مدتی آزاد شد.
نورالله در دانشگاه نیز بیکار ننشست و به افشاء بیداد حکومت جور پهلوی و روشن گری دانشجویان با اسلام ناب محمدی وشخصیت امام خمینی(رض) همتی وافر گذاشت. نورالله چون شناخت کافی از گروهک های ملحد چون مجاهدین خلق (منافقین) داشت تمام توانش را جزم کرد و به روشنگری و تبین مبانی اعتقادی آنها برای نسل جوان و نوجوان لوشان پرداخت و بدین سان توانست مانع جذب جوانان به گروهکهای الهادی شود.
نورالله می گفت : همه باید عاشقانه به امام خمینی عشق بورزیم و از تمامی فرامین و دستوراتش اطاعت محض نمائیم و همواره و در هر شرایطی پیرومحض ولایت فقیه باشیم.
با آغاز تهاجم نظامی حکومت بحث علیه میهن اسلامی ایران بر خود واجب دانست به ندای هل من ناصر ینصرنی حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) که اینکه و در این عصر و زمانه، از حلقوم فرزندش روح الله ؛ به گوش می رسید لبیک گوید و بدینسان به جبهه مالکیه سوسنگرد چادر امدادی بر پا کرد. با وجودیکه پزشک بود و می بایست در بیمارستان اهواز مستقر می شد اما نپذیرفت و خواست تا در نزدیکترین مقر به خط مقدم جبهه باشد تا در کوتاهترین مدت زمان ممکن به مداوای مجروحین بپردازد.
ایشان در 12 اسفند 1359 در حالیکه بدنبال نجات رزمنده زخمی بود زیر رگبار کاتیوشای صدامیان قرار گرفت و دعوت حق را لبیک گفت و به عرشیان پیوست ، و در میان حزن و اندوه مردم رودبار و لوشان با شکوه فراوان تشیع گشت و در امام زاده حمزه لوشان به خاک سپرده شد.
نظر شما
