«همیشه در خط امام و اسلام باشید» زندگینامه شهيد اسماعيل پور بحر
پنجشنبه, ۱۷ مرداد ۱۳۹۸ ساعت ۰۹:۱۴
شهید اسماعیل پوربحر متولد 7 مرداد 1347 بخش هندخاله شهرستان صومعه سرا در تاریخ 14 خرداد 67 در ماووت عراق به خیل شهدا پیوست.
به گزارش نویدشاهدگیلان؛ شهيد اسماعيل پور بحر در سال 1347 در خانواده اي مذهبي در روستاي هنده خاله توابع صومعه سرا چشم به جهان گشود. ايشان در همان ابتداي کودکي انساني پاک و بي آلايشي بودند و هيچ گاه مزاحم خانواده نمي شدند و بيشتر کارها را خودش انجام ميدادند و در هفت سالگي روانه مدرسه شدند و در مدرسه شهيد نامجوي روستاي مان دوره ابتدايي را با موفقيت بسيار عالي به پايان رساند و از همان دوران کودکي خويش يار و همدم پدرم در کار مزرعه بود و صبح ها به مدرسه مي رفت و بعد از ظهر ها در مزرعه همدوش پدرم کار مي کرد و بالاخره 3 سال دوره راهنمايي خود را نيز در مدرسه شهيد مير لوحي روستاي هنده خاله به پايان رساند.
در طول دوران مدرسه تمام دبيران و مسئولين مدرسه همه از اين شهيد بزرگوارمان راضي و خشنود بودند و پسري به تمام معنا مودب بود و پس از پايان يافتن دوره راهنمايي روانه دبيرستان شدند و در دبيرستان هوشي فوق العاده داشت و تماميه معلمين دبيرستان علاقه وافري به ايشان داشتند و زماني هم که خبر شهادت عزيزمان به گوش يکياز دبيران ايشان رسيد چنان اشک از چشمانش سرازير شد که گويي يکي از عزيز ترين افراد خود را از دست داده بود.
در مدرسه فعاليتهاي گوناگون مذهبي داشتند و هميشه و در همه جا مدافع اسلام و امت اسلامي بودند. خلاصه دوره دبيرستان را نيز با نمره عالي به پايان رساند و پس از فارغ التحصيل شدن از دبيرستان بر اثر بيماري که ايشان را رنج مي داد به بيمارستان منتقل شدند و بيماري ايشان با عمل جراحي با خواست خدا بهبود يافت اما هنوز دوماهي از عملش نگذشته بود که دفترچه گرفت و اعزام سربازي شد.
اين شهيد عزيزمان در طول حيات خويش رنج هاي زيادي کشيده اند و آنچنان به پدر و مادر و کلا بزرگتر ها احترام ميگذاشتند که حدي نداشت مثلا هميشه براي احترام به پدرم که اگر 10 بارهم وارد اتاق مي شدند بلند مي شد و دوباره مي نشستند و هيچ گاه جلوي مادرم پاي خود را دراز نمي کردند و انساني قانع و قناعت گر بود و با همه چيز صرف مي کرد و هيچ گاه لب به اعتراض نمي گشودند و هميشه مي گفتند که من بايد لباسي بپوشم که موجب رنج وناراحتي دوستاني که فاقد داشتن آن هستند نباشم. اخلاقش اسلامي بود و به بد حجابي بسيارحساس بودند و آن را پست و بي ارزش مي شمردند.
در طول دوران مدرسه تمام دبيران و مسئولين مدرسه همه از اين شهيد بزرگوارمان راضي و خشنود بودند و پسري به تمام معنا مودب بود و پس از پايان يافتن دوره راهنمايي روانه دبيرستان شدند و در دبيرستان هوشي فوق العاده داشت و تماميه معلمين دبيرستان علاقه وافري به ايشان داشتند و زماني هم که خبر شهادت عزيزمان به گوش يکياز دبيران ايشان رسيد چنان اشک از چشمانش سرازير شد که گويي يکي از عزيز ترين افراد خود را از دست داده بود.
در مدرسه فعاليتهاي گوناگون مذهبي داشتند و هميشه و در همه جا مدافع اسلام و امت اسلامي بودند. خلاصه دوره دبيرستان را نيز با نمره عالي به پايان رساند و پس از فارغ التحصيل شدن از دبيرستان بر اثر بيماري که ايشان را رنج مي داد به بيمارستان منتقل شدند و بيماري ايشان با عمل جراحي با خواست خدا بهبود يافت اما هنوز دوماهي از عملش نگذشته بود که دفترچه گرفت و اعزام سربازي شد.
اين شهيد عزيزمان در طول حيات خويش رنج هاي زيادي کشيده اند و آنچنان به پدر و مادر و کلا بزرگتر ها احترام ميگذاشتند که حدي نداشت مثلا هميشه براي احترام به پدرم که اگر 10 بارهم وارد اتاق مي شدند بلند مي شد و دوباره مي نشستند و هيچ گاه جلوي مادرم پاي خود را دراز نمي کردند و انساني قانع و قناعت گر بود و با همه چيز صرف مي کرد و هيچ گاه لب به اعتراض نمي گشودند و هميشه مي گفتند که من بايد لباسي بپوشم که موجب رنج وناراحتي دوستاني که فاقد داشتن آن هستند نباشم. اخلاقش اسلامي بود و به بد حجابي بسيارحساس بودند و آن را پست و بي ارزش مي شمردند.
شهید اسماعیل پوربحر متولد 7 مرداد 1347 بخش هندخاله شهرستان صومعه سرا در تاریخ 14 خرداد 67 در ماووت عراق به خیل شهدا پیوست.
نظر شما
