امام آمد عقیل آمد/حاج عقیل گیلانی را بیشتر بشناسیم

به گزارش نویدشاهدگیلان؛ گذر زمان لازم است تا مردم آنچه بر شهدای مدافع حرم گذشت را بدانند رزمندگان ما در آنجا عاشورایی جنگیدند و توانستند بار دیگر آنچه در مکتب عاشورا رقم خورده بود را به منصه ظهور برسانند. شهید خلیل زاده از شهدایی بود که همرزمان او در جبهه مقاومت سوریه با توسل به نام شهید  گره عملیات ها را باز می کردند  وهمچنین سردار سلیمانی این شهید را پیش قراول شهدای مدافع حرم نامید آنچه در پی می آید حاصل همکلامی ما با علی خلیل زاده برادر شهید عقیل خلیل زاده از شهدای مدافع حرم لاهیجان است که پیش رو دارید.

شما برادر بزرگ تر شهید بودید؟ عقیل متولد چه سالی بودند؟

بله من متولد ۶۰ هستم و عقیل فرزند دوم خانواده متولد ۱۲ بهمن ۶۱ بودند و چون متولد شدن عقیل تناسب داشت با روز ورود امام به مهین  همیشه ما در خانه می گفتیم «امام آمد عقیل آمد» و این جمله ای بود که به صورت خاطره در اذهان خانواده شکل گرفته بود.

شغل شان چی بود؟ کمی از خصوصیات اخلاقی شان بگویید؟

شهید با آنکه در رشته های دیگر دانشگاهها از جمله مهندسی معماری قبول شده بود ولی ترجیح داد تحصیل در کارشناسی نظامی در دانشگاه افسری را که دوست داشتند ادامه دهند.

باید بگویم شهید خیلی فعال بود با آنکه هنوز در ارگان نظام وارد نشده بود ولی هر کجا قدم می گذاشت موجی ایجاد می کرد سال ۸۳ برف سنگینی در روستای پاشاکی از توابع لاهیجان آمده بود که  راه و رفتن در کوچه و خیابان برای مردم بسیار سخت کرده بود ولی شهید مردمی را اکیپ کرده بود که پشت و بام مردم ضعیف را پارو کنند که موجب حادثه نشود.

همچنین همان سال در اثر همین برف سنگین کل استان گیلان دچار بحران  برق و گاز  شده بود ولی ایشان یک مدیریت خود محوری را در استان انجام داد و رفت نفر از پایگاهها جمع کرد و با نانوان هایی که می شناخت برای مردم نان پختند حتی چانه خمیر را نیز خودش می کرد و در رساندن نان به دست مردم مدیریت می کرد که به همه برسد.

شهید دغدغه همه چیز را داشت.وقتی که می دید در چنین بحران هایی آذوقه رسانی در روستا ها خوب مدیریت نمی شود پیاده از لاهیجان  تا رشت حدود ۴۸ کیلومتر در برف یک متر و نیم را طی کرد تا خودش را به نیرو هوایی رشت برساند و با زور از فرمانده آنجا یک  هلی برد گرفت تا بتواند آذوقه را به مردم روستا برسانند.
گویا سردار سلیمانی شهید خلیل زاده را از پیش  قراول های شهدای مدافع حرم یاد کرده است در این مورد بفرمایید؟

مسایل جنگ داعش در سوریه  این اواخر خیلی دیگر علنی شد و در رسانه ها گفته شد ولی در اوایل جنگ که برادرمن به عنوان نیروی قدس فعالیت داشتند با تعهدی که به نظام داشتند چیزی را بیان نمی کردند. خود بنده نسبت به خیلی از ماموریت های شهید بی خبر بودم.که بعد ازشهادت اخوی متوجه خیلی از فعالیت های او شدم.

محبتی که سردار سلیمانی داشتند از خانواده ما دیدارکردند و حتی در مراسم شهید نیز شرکت داشتند که ایشان وقتی رشادت های اخوی را بیان می کردند ما خودمان تعجب می کردیم.

یکی از عموهای شهید در تهران است و عقیل به خاطر کارش که در تهران بود با عمویش خیلی رابطه عاطفی داشت تعریف می کرد که شهید می گفت من اصلا از واژه ” استرس” چیزی نمی فهم و این حکایت از ایمان و تقوای بسیار،  شهید بود که نشان می داد.

حتی خیلی همرزمان عقیل می گفتند که در بسیاری از عملیات ها که در سوریه گیر می کردیم با توسل به شهید خلیل زاده جلو می رفتیم.

با آنکه اخوی شما به تازگی عقد کرده بودند حتی از رفتن به مأموریت هایشان کاسته نشد؟

نه، اخوی بنده در اطلاعات عملیات بود و موقعی که به خاطر نامزدی اش خواستند او را جابه جا کنند که کمتر به مأموریت برود ولی خود عقیل گفته بود اگر شما بخش کاری من را عوض کنید من انصراف خود را از کل سپاه  اعلام می کنم و نیز گفته بود من عشقم و روحیاتم به همین کار است و همین عشقش و دل با جراتش بود که در ۱۹ خرداد ماه سال ۸۹ در سن ۳۵ سالگی به شهادت رسید.

چه شاخصه‌ای در وجود عقیل بیش از هر چیز توجهتان را جلب می‌کرد؟

شاخصه‌های اخلاقی زیادی در وجود عقیل بود. در مسابقات قرآن و رشته های مختلف ورزشی توانسته بود نفرات اول کشوری را از آن خود کند.

چون عقیل به خاطر کارش از خانواده دور بود هر وقت مرخصی داشت سریع می آمد و در زراعت سر زمین به پدر کمک می کرد.

عقیل بسیار دوست داشت کربلا و حج برود ولی  به علت اقتضای شغلش نتوانست کربلا برود ولی قسمتش  زیارت حج عمره شد و رفت و آمد حتی تالار عروسی برایش رزو کرده بودیم که به جای ماموریت دوستش می رود و به درجه شهادت می رسد.

 چه صبحتی بامسئولین دارید و اگر صبحت خاصی دارید بفرمایید؟  

من افتخار می کنم که از خانواده شهدا هستم و راضی ام به رضای خدا، باز هم ما  به خون این اسلام بدهکاریم و هرچه که جان داشته باشیم در اختیار اسلام قرار می دهیم با توجه به تاثیری گذاری الگوی شهدا در نسل امروزی  به قول فرمایشات رهبرمان زمان جنگ شهادت دروازه ای بود و الان معبری تنگ؛ دوست دارم مسئولین در فرهنگی که این شهدای امروزی داشتند بیشتر دقت داشته باشند.

ما حتی اطلاع نداشتیم و دوستان خیلی محبت داشتند و یکی از خیابانهای تهران که درمیدان ونک به سمت ولی عصر قرار دارد به نام شهید خلیل زاده نام گذاری کردند..ولی متاسفانه در شهرستان ها به این فرهنگ شهدا کمتر پرداخته می شود و در لاهیجان خیابانی به نام شهید خلیل زاده نامگذاری نشده است که یادگاری برای نسل های آینده باقی بماند.

الان ما حاضریم همه چیز خود را بدهیم و یک لحظه فیزیکی عقیل را درک کنیم با آنکه شهدا زنده هستند و همه جا ناظر ما هستند.  باید بگویم مسیر شهادت قابل بیان و تعریف نیست و روش زیستنی  که شهدا در زندگی داشتند با دیگران فرق داشت باید به این گونه مسایل بیشتر پرداخته شود تا الگوی شهدا بیشتربرای مردم  شناخته شود.مدافعان حرم امروزی همان کسانی هستند که از همه زیبایی ها و تعلقات دنیایی شان می گذرند به خاطر اینکه مرتبه ای به اهل بیت نزدیک تر شوند.باید به این نکات اهمیت ویژه داده شود.

 به عنوان سئوال آخر، چه صبحتی به طعنه زدگان مدافعین حرم دارید؟

دوست ندارم عوام مردم  وکوته فکران فکر کنند که خانواده شهدا از سهمیه شهید درخواست چیزی را از مسئولین دارند.برادر من همه چیز داشت ولی به همه تعلقات دنیا پشت پا زد و رفت.

الان هر وقت ستاد یادوراه شهید خلیل زاده  توسط بچه های محله برگزار می شود خیلی نوجوانان با تأسی گرفتن از الگوی شهدا  خودشان به صورت خود جوش وارد فعالیت های فی سبیل الله جهادی  می شوند پس این مسأله نشان می دهد باید بیشتر به فرهنگ شهدا پرداخته شود.

اخوی من در ولایت مداری بسیار پایبند بودند نه به حرف بلکه در عمل، اما امروز متأسفانه می‌بینیم که مردم  قدرشناس خون شهدا نیستند.من خودم ساکن تهران هستم ولی به علت شهادت برادرم به گیلان برگشتم که پدر و مادرم تنها نمانند و بتوانم بیشتر در خدمت آنها باشم ولی اینجا با مشکل کاری روبه رو هستم و فعلا به صورت شرکتی در ادراه برق گیلان مشغول هستم.

مخلص کلام اینکه ما الگوهای خوبی مثل شهدا داریم. نمادی از گذشت، ایثار، فداکاری و کار کردن خالصانه محض رضای خدا. هر چه از این الگوها و رفتارهایشان فاصله بگیریم، نه در بعد اقتصادی موفق می‌شویم، نه در انتخاب‌های سیاسی‌مان و نه در حفظ اتحادمان.