کتاب «رقص روی یک پا» زندگی نامه من است/ آزادگان در پشت خاکریز پنهان اسارت مقاومت کردند

به گزارش نویدشاهدگیلان؛ اسماعیل یکتایی لنگرودی، جانباز و آزاده ۷۰ درصد گیلانی با بیان اینکه سال ۱۳۴۸ در لنگرود متولد شده است، اظهار کرد: سال ۱۳۶۲، زمانی که فقط ۱۴ سال سن داشتم به جبهه اعزام شدم.

وی با بیان اینکه سال ۱۳۶۵ در عملیات والفجر۱۰ منطقه حلبچه پای چپم روی مین رفت و قطع شد، تصریح کرد: بعد از پنج روز که مجروح در منطقه عملیات افتاده بودم، به اسارت عراق درآمدم و چهار سال اسیر بودم.

جانباز و آزاده گیلانی، با اشاره به ادامه تحصیلش بعد از بازگشت به میهن، افزود: در مقطع کارشناسی ارشد رشته حقوق خصوصی ادامه تحصیل دادم و در حال حاضر وکیل پایه یک دادگستری هستم. البته در حوزه ادبیات دفاع مقدس فعالیت می کنم و تاکنون بالغ بر ۱۱ جلد کتاب و ۳۰۰ عنوان مقاله ادبی، اجتماعی و تحقیقی در این زمینه دارم.

یکتایی، «بازداشتگاه تکریت ۱۱»، «مثل پرنده»، «زندگی ممنوع»، «خنده در اسارت»، «عطر گل محمدی» و «در اسارت یانکی ها» را از جمله تالیفات خود دانست و یادآور شد: کتاب «رقص روی یک پا» آخرین اثر تالیف شده من است که در سال ۹۶ از سوی حوزه هنری چاپ و منتشر شده و اثر ملی نام گرفت.

نویسنده «رقص روی یک پا»، کتاب مذکور را شامل مجموعه خاطرات خود از سال های قبل از پیروزی انقلاب و بعد از پیروزی انقلاب و دوران اسارت دانست و گفت: کتاب «رقص روی یک پا» زندگی نامه من است.

آزادگان در پشت خاکریز پنهان اسارت مقاومت کردند

وی آزادی از زندان رژیم بعث عراق را شیرین ترین خاطره خود از سال های دفاع مقدس دانست و تصریح کرد: زمانی که مین زیر پای من منفجر شد، همرزمانم فکر کردند شهید شدم و لذا خبر شهادتم را به همراه تکه های لباسم به لشکر و سپس خانواده ام دادند. در آن چهار سال اسارت من جزو شهدای شهرم بودم و مردم لباس های مرا تشییع و برایم مزار تهیه کرده بودند. زمانی که از اسارت باز گشتم ابتدا زائر مزار خودم شدم.

جانباز و آزاده گیلانی، با بیان اینکه در سال های اسارت برای مدیریت اردوگاه یک دولت کوچک مخفی تشکیل داده بودیم، عنوان کرد: اسرا از همه اقشار اعم از دکتر، وکیل، معلم، پاسدار و روحانی بودند و ارتباط سیاسی و ادبی داشتیم. بنده در حوزه شعر و ثبت خاطرات زندان های مخوف عراق فعال بودم و لذا خاطرات مهم را با کدگذاری روی زرورق سیگار نوشتم و درون عصایم پنهان کردم و با خودم به ایران آوردم. کتاب «بازداشتگاه تکریت ۱۱» که در سال ۱۳۷۰ منتشر شد، حاصل روزشمار جمع آوری شده ای بود که در درون عصایم جاسازی کرده بودم.

وی دفاع مقدس را بخش مهمی از تاریخ کشور دانست و اضافه کرد: نمی توانیم تاریخ ۲ هزار و ۸۰۰ ساله ایران را ورق بزنیم و نگاهی به تاریخ هشت ساله دفاع مقدس نداشته باشیم. بی تردید دفاع مقدس یکی از افتخارات کشور بعد از پیروزی انقلاب است، زیرا اجازه ندادیم وجبی از خاکمان به دست دشمن بیفتد.

یکتایی، با بیان اینکه طولانی ترین مرز جنگی را در هشت سال دفاع مقدس داشتیم، اما ذره ای عقب نشینی نکردیم، متذکر شد: در حوزه ادبیات دفاع مقدس، باب ادبیات بازداشتگاهی بسیار اهمیت دارد، زیرا خاطرات آزادگانی است که در پشت خاکریز پنهان اسارت مقاومت کردند و به خواسته دشمن تن ندادند.

فیلم مستند «رقص روی یک پا» در حال ساخت است

وی با بیان اینکه همه ۴۰ هزار آزاده ایرانی نگذاشتند دشمن از مصاحبه های آنان بهره برداری سیاسی کند، گفت: نوشتن نقش مهمی در انتقال مفاهیم دفاع مقدس دارد و لذا خاطرات آزادگان باید نوشته شود.

نویسنده کتاب «رقص روی یک پا»، با اشاره به مشکلاتی که امروز کشور با آن مواجه است، از خاطرات دفاع مقدس به عنوان تجربه مفید برای نسل جوان یاد کرد و ادامه داد: کشور با تحریم های شدید اقتصادی رو به روست، اما اگر به دوران دفاع مقدس نگاه کنیم می بینیم که نه فقط نیروهای نظامی، بلکه همه آحاد ملت مقاومت کردند و مشکلاتی که در تهیه مایحتاج زندگی داشتند را به جان خریدند، اما دشمن را به عقب راندند؛ این در حالی است که عراقی ها وقتی وارد خرمشهر شدند روی دیوارها نوشته بودند «آمده ایم که بمانیم».

جانباز و آزاده ۷۰ درصد، از اجرای تئاتر «رقص روی یک پا» در تهران خبر داد و یادآور شد: فیلم مستند زندگی من براساس کتاب «رقص روی یک پا» نیز در حال ساخت است و به زودی از سوی حوزه هنری منتشر می شود.

یکتایی، از نسل های سوم و چهارم که انقلاب و دفاع مقدس را ندیده اند خواست بیشتر به دستاوردهای آن دوران توجه داشته باشند و عنوان کرد: زحمت های بسیاری برای حفظ این کشور و نظام کشیده شده و ما امروز قدم بر خاکی می گذاریم که برای وجب به وجب آن خون ریخته و جان داده شده است؛ لذا باید جایگاه و ارزش این خون ها را بشناسیم و اجازه ندهیم افکار دشمن درباره این انقلاب و نظام پیاده شود.