دانشجوی بسیجی شهید فریبرز اشجعی/زیر بار سنگین و پرمشقت ذلت نخواهیم رفت

نویدشاهدگیلان: دانشجوی بسیجی شهید فریبرز اشجعی در دوم بهمن سال 1345 در خانواده ای مومن و معتقد به اسلام و قرآن در شهرستان آستارا دیده به جهان گشود. وی از دوران کودکی نشانه هایی از ایمان و صفای باطن در سیمایش هویدا بود .

در آن دوران کودکی فعال پرجنب و جوش بود و با آموزش صفا و طراوت خاصی به خانواده بخشیده بود . فریبرز در سال 1351 بهار علم و دانش را آغاز نمود . تا سال 62 موفق به اخذ مدرک دیپلم در رشته ی تجربی گردید. وی بلافاصله در رشته ی متالوژی دانشگاه صنعتی شریف تهران پذیرفته و به عنوان دانشجو به ادامه ی تحصیل پرداخت . در اوج جنگ تحمیلی و با وجود علاقه ی شدید به علم و دانش تاب ماندن د کلاسهای درس از او ربوده شد و او با عشق به سنگر دفاع  خود را به مناطق غرب کشور رساند .

شهید  فریبرز اشجعی روح پاک و بلندش را به صفاتی چون مروت ٬سخاوت و نوع دوستی آذین نموده بود . او در هر فرصتی به صله ارحام می پرداخت تا جویای احوال دیگران باشد و در صورت نیاز به آنان کمک کند . ایشان از هوش و نبوغ خاصی برخوردار بود و هم زمان رشد فکری و ارتقای اندیشه با فراگیری ورزشهای رزمی جسم خود را نیز برای پیشرفت مطلوب ٬پرورش می داد . شهید ٬مونس مسجد  جامع ٬آستارا بود و اصولا برای انجام فرائض دینی خود ٬همچون نماز و عبادات و خدمتگزاری به مردم ٬آنجارا سنگر خود قرار داده بود .

یکی از صفات برجسته ی وی ٬احیا نمودن فریضه ی امر به معروف و نهی از منکر در بین جوانان بود  و مدام متذکر می شد که از خدا باید ترسید و روز قیامت نمی توان در محضر او با معصیت و گناه حاضر شد . او از مخلص ترین جوانان انقلابی و فدایی ولایت رابطه  برقرار می کرد  که بعضی از آنها مجذوب رفتار نیک و پسندیده ی او می  شدند . همین نیز بهانه ای می شد  تا با رغبت و میل زیادی به طرف انقلاب و دین حق کشیده شوند . فریبرز حتی ماه مبارک رمضان یکبار در محیط دانشگاه یکی از استادان را در حال سیگار کشیدن در محوطه ی دانشگاه دیده بود که با کمال ادب و احترام و با بیان امربه معروف و نهی از منکر وی را از این کار بازداشته بود . وی ذلت و خواری را در برابر دشمنان اسلام نمی پذیرفت و

در وصیت نامه اش چنین عنوان کرده :  که به خدا قسم! بار سنگین چرخهای تانک ٬آنها را بر روی سینه ام تحمل می کنم اما زیر بار سنگین و پرمشقت ذلت نخواهم رفت

 زیرا که امام حسین (علیه السلام ) به ما آموخته که  مردن با عزت به از زندگی با ذلت ! شهید اشجعی عاشق اسلام و نظام مقدس جمهوری اسلامی بود و سرانجام با این عشق در تاریخ 15/6/1365 در منطقه ی عملیاتی حاج عمران در کربلای 2 ٬لبیک گویان خود را به یاران کربلایی حضرت ابا عبدالله الحسین ( علیه السلام ) رساند و با نوشیدن شربت شهادت در دانشگاه الهی سر افراز و سربلند حضور یافت.