خدایا اگر مرا برای کشته شدن آفریدی چه بهتر که در راه تو و با سلاحهای سنگین دشمن کشته شوم

نویدشاهدگیلان: پاسدار رشید اسلام شهید حسن عبدی در تاریخ 6/6/1343 در روستای کیشاکیجان از توابع شهرستان رودسر دیده به جهان گشود. هنوز دو سال از دوران کودکی اش سپری نشده بود که مادرش چشم از این سرا فرو بست و یک سال بعد نیز طعم تلخ بی پدری  سه سالگی او را خزان زده نمود .

حسن با شروع بهار علم و دانش وارد دبستان محل شد و پس از موفقیت و با سختی های فراوان وارد مقطع راهنمایی گردید که به دلیل تأمین مخارج مدرسه در سن 11 سالگی به کار مشغول گردید تا از این راه بتواند اندکی از مشکلات مادی خود را برطرف سازد. با شروع بارقه های  امّید و مهربانی و پدیدار شدن پرچم انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی (ره) شهید عبدی به سان دیگر مردم ایران در اعتراض به نظام منحط شاهنشاهی همواره در صحنه ها حضور داشت و با مشت های گره کرده اش در راهپیمایی ها و تظاهرات نفرت و انزجار خود را نسبت به این رژیم اعلام می نمود . پس از پیروزی انقلاب  به دستور تاریخی حضرت امام (ره) مبنی بر تشکیل ارتش بیست میلیونی  بسیج شهید عبدی به عنوان یکی از دلباختگان حضرت روح الله  به کمک دیگر برادران انقلابی پایگاه بسیج را در زادگاهش پایه  گذاری  نمود و خود به عنوان اولین فرمانده پایگاه مسئولیت اداره آن را عهده دار شد.

همزمان با شروع درگیری های منافقین بر نظام نو رس و انقلابی، شهید عبدی مسئولیت حفاظت از مراکز حساس شهر را عهده دار شد و با قاطعیت در مقابله با عوامل ضد انقلاب به مبارزه پرداخت . همچنین شهید به کمک دوستان حزب الهی و پیرو خط امام انجمن اسلامی را در روستایش به راه انداخت.

با شروع جنگ تحمیلی شهید عبدی به عنوان یکی از بسیجیان داوطلب در سال 60 وارد مناطق جنگی شد و پس از آن به هنگام فرا رسیدن دوران خدمت سربازی بار دیگر با عشق به رهبری  در پیکار با ملحیدن کفر و ابر قدرت های جهان وارد سنگرهای رزم شد. مدتی پس از اتمام خدمت مقدس سربازی  شهید با عشق به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی لباس سبز پاسداری را بر تن نمود و در حوزه مقاومت ماچیان از توابع شهرستان رودسر به خدمت مشغول گردید . وی پس از دو ماه تاب ماندن از او ربوده شد و بار دیگر به صورت داوطلبانه از لشکر قدس گیلان به منطقه اعزام شد .

شهید عبدی جوانی پر شور، دلسوز و پرتوان بود. وی دارای منش مذهبی و متعهد به رعایت ادب نسبت به دیگران بود. چیزی که بیشتر برای او مهم بود عمل به دستورات الهی و اطاعت از فرمان خدا بود. غیرت و مردانگی و سخاوت و کرامت در وجودش موج می زد.

دستگیری از فقرا و یتیم نوازی از خصوصیات بارز شهید بود. او با روحیه خستگی نا پذیرش در مقابل مسائل و مشکلات با تمام توان استقامت می نمود و از مسئولیتی که عهده دارش بود شانه خالی نمی نمود. وی در پایگاه بسیج تلاش های فراوان نمود و با راه اندازی کلاسهای قرآن و اصول اعتقادی جوانان را به مسائل انقلاب اسلامی آشنا می نمود. اگر چه بهار عمراو کوتاه بود  اما تلاشهای خاضعانه و خاشعانه درباور همه به سبزی و ماندگاری به یادگار ماند. لذت بخش ترین لحظات عمر او قرار گرفتن در جوار حضرت دوست و سجده سائیدن بر درگاه او بود که روح بلند و ملکوتی اش را آرام می ساخت . در یادداشت ها و دست نوشته های او آمده " بار خدایا اگر مرا برای کشته شدن آفریدی چه بهتر که در راه تو و با سلاحهای سنگین دشمن کشته شوم. " شهید عبدی سرانجام درتاریخ 6/4/66 در منطقه عملیاتی ماووت به بار نشست و با پیکری خونین ، مولایش حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) را زیارت نمود و به جمع دیگر قدسیان الهی شتافت.