علی رغم همه ی فشارها او بیان می کند که امروز دفاع از کشور از هر چیزی مهم تر است به جهت عشق به امام خمینی ( ره ) و انقلاب اسلامی در سال ۱۳۶۵ به خدمت مقدس سربازی اعزام می شود و بعد از گذراندن دوره ی آموزشی به دلاور مردان ارتش جمهوری اسلامی می پیوندد و نزدیک به دو سال با جان و دل مشغول دفاع از کشور و ارزش های انقلاب اسلامی می شود . چیزی به پایان خدمت سربازی او نمانده بود که در جبهه ی قصر شیرین به آرزوی قلبی خود می رسد و پیکر مطهر او نیز سال ها مفقود می گردد تا این که در سال ۱۳۷۱ به اطف خداوند جسم نازنین آن سفر کرده ی گمنام در خاک عراق پیدا گردیده و بار دیگر فضای میهن اسلامی را عطر آگین می نماید . متأسفانه بسیاری از آثار شهید در سانحه ی زلزله ۱۳۶۹ از بین می رود.

قسمتی از وصیت نامه شهید علی نظامیوند چگینی:

اگر من کشته شوم چه سعادتی بهتر از آن که نزد خدا می روم و در آن دنیا با شهدا خواهم بود بعد از من مسلما ً کسانی راه ما را ادامه خواهند داد .مادرم ، هر چند در این غائله می دانم چه حادثه ای برایم پیش می آید . ولی همین قدر می دانم اگر در این راه کشته شدم ، در راه اسلام و هدفم کشته شده ام و داغی بر دلتان گذاشته ام ولی مادرم از تو می خواهم اشک نریزی و مانند مادران شهدای دیگر در بین زن ها سرت را بالا بگیری .

چون پسر جوانی را در راه اسلام پرورش دادی و امیدوارم که حلالم کنی برادرانم ، می دانم که شهادت من برای شما سخت است ولی این خواست خداست هیچ گونه تردیدی در این بین نباید داشت که پیروزی انقلاب به شهادت ما بستگی داشته و ما خوشحال هستیم .