فرمانده گردان کمیل شهیدمحمد اصغریخواه
شهيد بزرگوار محمد اصغريخواه در تاريخ 1340/3/2 در روستاي فتيده شهرستان لنگرود در يک خانواده مستضعف ولي متدين و مذهبي پا به عرصه وجود نهاد . تعليم و تربيت محمد، در خانواده اي مومن متعهد و متقي از همان اوان کود کي فطرت خدا جويي و عشق به ائمه اطهار (ع) در وجودش ريشه دوانيد . تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را در زادگاهش پشت سر نهاد و متوسطه را در شهرستان لنگرود با نمرات عالي سپري کرد و براي ادامه تحصيل در کنکور شرکت نمود و دو مرحله در دانشگاه امام حسين (ع) پذيرفته شد ولي با توجه به نياز زمان حضور در جبهه را ارجح به حضور در دانشگاه دانست . شهيد اصغريخواه تحصيلات دبيرستان را در مدرسه ملي مهدوي گذراند که توسط روحانيون اداره مي شد و به همين علت روح آزادي خواهي از همان زمان تحصيل در او تعالي پيدا کرد و در جلسات مخفيانه روحانيون مبارز که در روستاي فتيده ولنگرود برگزار مي گرديد شرکت مي کرد و تواننست زمينه فعاليت جوانان را بر عليه حکومت طاغوت فراهم نمايد . او که براي رسيدن به آزادي و برقراري حکومت اسلامي دست از جان شسته بود هر روز با غسل شهادت پا به بيرون از خانه مي گذاشت و در تظاهرات عليه طاغوت شرکت مي کرد.
" محمد " انساني با تقوا ، متواضع ، متعهد ، قاطع ، مخلص ، مدير و مدبر بود، ايشان در مواجه با هر چيزي سعي مي کرد با تعقل و تدبر برخورد کند و تابع احساسات زود گذر نباشد . بعد از پيروزي انقلاب اسلامي و براي حفظ دستاوردهاي آن ابتدا در کميته انقلاب اسلامي شروع به فعاليت کرد و با تشکيل سپاه لنگرود جذب سپاه شد و تلاشي بي امان نمود، بويژه در اوايل پيروزي که اوج شيطنت گري نوچه هاي آمريکا و دشمنان قسم خورده انقلاب بود، در سرکوبي آنان و پاک سازي شهرستان لنگرود و روستاي تابعه تلاش بسيار کرد .محمد، مدتي مسئول عمليات سپاه و مدتي هم فرماندهي بسيج را بر عهده گرفت. و زحمات زيادي را براي حفظ و حراست و پاسداري از نظام مقدس جمهوري اسلامي متحمل مي شد و بلکه بر خود تحمل آن مشکلات را تکليف مي دانست و مصداق اشداء علي الکفار و رحماء بينهم بود.
سال
59 به سنت دير پاي محمدي (ص ) گردن نهاد و از بستان او دو گل (1 پسر و 1 دختر ) به ثمر نشست، به لطف خدا اين
عزيزان امروز از مباهات و فخر کشور اسلامي ما مي باشند .شهيد بزرگوار با خداوند
تبارک و تعالي خود وو نيز با خانواده اش پيمان بسته بود براي نابودي دشمنان اسلام
تا آخرين لحظه حيات خويش بکوشد . با شروع جنگ تحميلي بارها و بارها به ميادين نبرد
با دشمن کافر بعثي عزيمت نمود و مردانه در عمليات :ثامن الائمه ، فتح المبين ، بيت
المقدس ، رمضان ، کربلاي 5و4 ، نصر 4 جنگيد و از خود دلاوري و رشادت زيادي بجا
گذاشت . مديريت و توانمندي او باعث شده بود که فرماندهي گردانهاي امام حسين (ع)
امام رضا (ع) و کميل در زمانهاي مختلف به وي سپرده شود و حتي پس از عمليات به علت
موج گرفتگي شديد مدتي نتوانست در جبهه حضور پيدا کند، لذا سعي کرد در امور تعليم و
تربيتي شهرستان لنگرود به تربيت علوم قرآني فرزندان آن خطه بپردازد ونيز مسئوليت
مانورهاي شهرستان چون (ما نور آزادي و قدس و خندق ) و مسئوليت واحد بسيج سپاه
لنگرود را بر عهده بگيرد ولي روح آزاده او با اين خدمات آرام نمي گرفت . مجدد راهي
جبهه هاي جنگ شد، محمد به همسر مکرمه و فرزندان دلبندش و پدر و مادر عزيزش بسيار
عشق مي ورزيد ولي دفاع از اسلام و يگان اسلامي را در اولويت برنامه هاي زندگي خود
قرار داده بود . او با نوشتن نامه هايي براي فرزندان خردسالش و پيش بيني روزهاي
آتيه آنها که بدون حضور فيزيکي پدر سپري خواهد شد و علت ايثارگري اش و اعزام هاي مکررش
به جبهه هاي نبرد و فلسفه انتخاب نام سجاد براي فرزندش ، مبارزه با ظلم و ستم ،
دفاع از مظلوم ،حمايت از ولايت فقيه و اطاعت از آن و ... توصيه و تاکيد هاي فراوان
داشته و پس از ماهها جنگيدن بي امان سرانجام در 9/1/ 1367 در عمليات والفجر 10 پس از وارده کردن صدمات سهمگين به دشمن
بعثي عراق به درجه رفيع شهادت نائل آمد و پيکر مطهرش تا 2 سال و نيم بر بلنداي
باني بنوک باقي ماند، و در مهر ماه 69 پس از تشيع با شکوه در مزار شهداي لنگرود و در
کنار همرزمانش بخاک سپرده شد.
