رزمنده كوچك راهيان كربلا/شهيد محمدعلي هدایتی شهیدانی
دوشنبه, ۱۰ ارديبهشت ۱۳۹۷ ساعت ۰۹:۱۶
سعادتي مرا يار شده تا رزمنده اي كوچك بعنوان سربازي كوچك براي امام عزيز از كلبه ام به جبهه اعزام مي شود و امروز تنها روزي است كه حداقل مي توانم پيش امام شرمنده نباشم
به گزارش نویدشاهدگیلان شهيد محمدعلي هدایتی شهیدانی حساسيت خاصي به برپايي نماز در اول وقت داشتند يكروز از روزها من هميشه در اين موضوع كمي كاهلي مي نمدم البته در بجاي آوردن فريضه مقدس نماز يكروز يكي از دوستانم مرا صدا كرد فريدون بعدازظهر بيا فوتبال من گفتم چشم دوباره گفتند حتماً من در جواب گفتم حتماً ايشان در همان زمان كه داشت اذان مي گفت به من گفتند پسرم تو خجالت نمي كشي به توپ و توپ بازي مي گويي حتماً ولي به نداي اذان كه تو را به برپايي نماز اول وقت دعوت مي كند توجه نداري. اول به نماز كه نداي بسوي او خواندن است بگو بله بعداً به توپ
راهيان كربلا رزمنده كوچك
من در سال 64 همراه با راهيان كربلا كه به صورت كاروان به جبهه مي شدند عازم شدم و پدرم كه آشپزخانه سپاه رودبار بودند آنروز خيلي خوشحال بودند يكي از برادران سپاهي به ايشان گفتند هدايتي امروز خيلي خوشحالي ايشان فرمودند خوشحاليم از اين است كه سعادتي مرا يار شده تا رزمنده اي كوچك بعنوان سربازي كوچك براي امام عزيز از كلبه ام به جبهه اعزام مي شود و امروز تنها روزي است كه حداقل مي توانم پيش امام شرمنده نباشم زيرا ممكن است يك روز امام از اينكه ما فرزندي داشته ايم ولي نگذاشته ايم به جبهه برود ناراحت شود.
روستا و هفت شهيد
ما آنزمان در روستاي شاه شهيدان زندگي مي كرديم و يك منزل بنام مهمان اتاق داشتيم يك روز هفت نفر از عزيزان بسيجي و سپاهي وارد منزل ما شدند و برنامه غذا و فرايض نماز دوستان با هم شوخي مي كردند سال 63 زمان طرح جنگل يا شهيد كلاهدوز و بحث مجادله درباره شهادت درگرفت شهيد عليخاني رو به ساير عزيزان كرد و گفت بچه ها رئيس كيه فرمودند تو گفت پس من مي گويم كه بايد اول شهيد بشود و به ترتيب اسم عزيزان را گفت و البته فرمودند اول من و به پدرم فرمودند صف آخرت تو كه شهيد عيسي خاني اولي و به ترتيب شهيد عاشورزاده و سه نفر ديگر كه دقيقاً مي دانم شهيد شده اند ولي اسمها به خاطرم نيست ولي يكي از آن شهداء شهيد كيانوش ايلچي بود و بالاخره به ترتيبي كه رئيس فرموده بود منظور شهيد عيسي خاني همه به درجه عظماي شهادت نائل شدند و آخرين آنها هم پدرم بود.
راهيان كربلا رزمنده كوچك
من در سال 64 همراه با راهيان كربلا كه به صورت كاروان به جبهه مي شدند عازم شدم و پدرم كه آشپزخانه سپاه رودبار بودند آنروز خيلي خوشحال بودند يكي از برادران سپاهي به ايشان گفتند هدايتي امروز خيلي خوشحالي ايشان فرمودند خوشحاليم از اين است كه سعادتي مرا يار شده تا رزمنده اي كوچك بعنوان سربازي كوچك براي امام عزيز از كلبه ام به جبهه اعزام مي شود و امروز تنها روزي است كه حداقل مي توانم پيش امام شرمنده نباشم زيرا ممكن است يك روز امام از اينكه ما فرزندي داشته ايم ولي نگذاشته ايم به جبهه برود ناراحت شود.
روستا و هفت شهيد
ما آنزمان در روستاي شاه شهيدان زندگي مي كرديم و يك منزل بنام مهمان اتاق داشتيم يك روز هفت نفر از عزيزان بسيجي و سپاهي وارد منزل ما شدند و برنامه غذا و فرايض نماز دوستان با هم شوخي مي كردند سال 63 زمان طرح جنگل يا شهيد كلاهدوز و بحث مجادله درباره شهادت درگرفت شهيد عليخاني رو به ساير عزيزان كرد و گفت بچه ها رئيس كيه فرمودند تو گفت پس من مي گويم كه بايد اول شهيد بشود و به ترتيب اسم عزيزان را گفت و البته فرمودند اول من و به پدرم فرمودند صف آخرت تو كه شهيد عيسي خاني اولي و به ترتيب شهيد عاشورزاده و سه نفر ديگر كه دقيقاً مي دانم شهيد شده اند ولي اسمها به خاطرم نيست ولي يكي از آن شهداء شهيد كيانوش ايلچي بود و بالاخره به ترتيبي كه رئيس فرموده بود منظور شهيد عيسي خاني همه به درجه عظماي شهادت نائل شدند و آخرين آنها هم پدرم بود.
نظر شما
