خاطراتی دلنشین از شهيد سيد حسين حسيني
سه‌شنبه, ۰۳ بهمن ۱۳۹۶ ساعت ۱۳:۴۲
شهيد بزرگوار در تاريخ 1365/11/3 در شلمچه براثر اصابت مستقيم تير به سر مباركشان به نداي رهبر عزيزشان لبيك گفتند وبه آرزوي ديرينه خود كه همانا شهادت بود رسيدند.
نویدشاهدگیلان: شهيد سيد حسين حسيني فرزند سيدقربانعلي در تاريخ 1342/8/1 در روستاي ميانده سنگر از بخشهاي توابع شهرستان رشت در خانواده اي مذهبي ديده به جهان شود.
ايشان بعد از تحصيلات ابتدائي در امور كشاورزي يار وياور خانواده بوده تا اينكه در جواني به عضويت سپاه پاسداران در آمده وخبرونيروهاي رسمي سپاه شدند . در سال 1359 من وشهيد با يكديگر ازدواج نموديم واز سال 1360 الي 1365 تا زمان شهادت بطور مداوم در جبهه هاي حق عليه باطل حضور داشتند وتنها حدود شش ماه از شش سال ازدواجمان در كنار يكديگر زندگي نموديم.
شهيد از آنجائيكه داراي خصوصيات اخلاقي خوبي بودند مردم محل به ايشان احترام خاصي مي گذاشتند تا جائيكه توان داشتند به مردم خدمت ميكردند ، حتي زمانيكه تازه اهالي روستا از نعمت برق برخوردار شدند ابتدا در حدود سيم كشي منازل مردم بر آمدند در صورتيكه ما هنوز از روشنايي برق محروم بوديم . حقوق خود را بين فقرا ومستمندان تقسيم ميكردند . هيچوقت نمازشان قضا نمي شد واهل مسجد ومنبر بودند . همواره سفارش به رعايت حجاب اسلامي وشركت در مراسم شهدا وتشيع پيكر شهدا مي نمودند وبه رفت وآمد با خانواده هاي شهدا جهت تسلّي خاطر آنان ياد آوري مي كردند . حدود يكسال قبل از شها دتشان از نواحي شر ، چشم ، وپا مجروح شده ودست راستشان نيز قطع گرديده بود، زمانيكه ازمجروحيتشان با خبر شديم جهت عيادت به بيمارستن رفتيم ومسئول بخش بمحض ديدار ما گفتند مجروح شما بيمارستان را ترك كرده اند ومتوجه شديم ايشان احساس كردند حضورشان در جبهه لازمتر مي باشد.
در سال 1365 پدر شهيد هنگام فوتشان وقتيكه اوضاع واحوالشان وخيم تر شده بود اظهار داشتند : پسرم 40 روز بعد از مرگم به من مي پيوندد وآن موقع شهيد حسيني در جبهه بودند . بله همانگونه كه پدرشهيد گفته بودند شب چهلم ايشان پيكر شهيد در سرد خانه بود . دو هفته بعد از فوت پدرشوهرم ، شهيد حسيني به مرخصي آمدند وگفتند خواب ديدند پدرشان به ايشان گفته : پسرم در اينجا خانه اي برايت ساخته ام وآماده است بيا ! به همسرت نيز گفتم كه تو بزودي به من مي پيوندي.
اين شهيد بزرگوار در تاريخ 1365/11/3 در شلمچه براثر اصابت مستقيم تير به سر مباركشان به نداي رهبر عزيزشان لبيك گفتند وبه آرزوي ديرينه خود كه همانا شهادت بود رسيدند.
ايشان بعد از تحصيلات ابتدائي در امور كشاورزي يار وياور خانواده بوده تا اينكه در جواني به عضويت سپاه پاسداران در آمده وخبرونيروهاي رسمي سپاه شدند . در سال 1359 من وشهيد با يكديگر ازدواج نموديم واز سال 1360 الي 1365 تا زمان شهادت بطور مداوم در جبهه هاي حق عليه باطل حضور داشتند وتنها حدود شش ماه از شش سال ازدواجمان در كنار يكديگر زندگي نموديم.
شهيد از آنجائيكه داراي خصوصيات اخلاقي خوبي بودند مردم محل به ايشان احترام خاصي مي گذاشتند تا جائيكه توان داشتند به مردم خدمت ميكردند ، حتي زمانيكه تازه اهالي روستا از نعمت برق برخوردار شدند ابتدا در حدود سيم كشي منازل مردم بر آمدند در صورتيكه ما هنوز از روشنايي برق محروم بوديم . حقوق خود را بين فقرا ومستمندان تقسيم ميكردند . هيچوقت نمازشان قضا نمي شد واهل مسجد ومنبر بودند . همواره سفارش به رعايت حجاب اسلامي وشركت در مراسم شهدا وتشيع پيكر شهدا مي نمودند وبه رفت وآمد با خانواده هاي شهدا جهت تسلّي خاطر آنان ياد آوري مي كردند . حدود يكسال قبل از شها دتشان از نواحي شر ، چشم ، وپا مجروح شده ودست راستشان نيز قطع گرديده بود، زمانيكه ازمجروحيتشان با خبر شديم جهت عيادت به بيمارستن رفتيم ومسئول بخش بمحض ديدار ما گفتند مجروح شما بيمارستان را ترك كرده اند ومتوجه شديم ايشان احساس كردند حضورشان در جبهه لازمتر مي باشد.
در سال 1365 پدر شهيد هنگام فوتشان وقتيكه اوضاع واحوالشان وخيم تر شده بود اظهار داشتند : پسرم 40 روز بعد از مرگم به من مي پيوندد وآن موقع شهيد حسيني در جبهه بودند . بله همانگونه كه پدرشهيد گفته بودند شب چهلم ايشان پيكر شهيد در سرد خانه بود . دو هفته بعد از فوت پدرشوهرم ، شهيد حسيني به مرخصي آمدند وگفتند خواب ديدند پدرشان به ايشان گفته : پسرم در اينجا خانه اي برايت ساخته ام وآماده است بيا ! به همسرت نيز گفتم كه تو بزودي به من مي پيوندي.
اين شهيد بزرگوار در تاريخ 1365/11/3 در شلمچه براثر اصابت مستقيم تير به سر مباركشان به نداي رهبر عزيزشان لبيك گفتند وبه آرزوي ديرينه خود كه همانا شهادت بود رسيدند.
نظر شما
