وصیت‌نامه شهید «عبدالرضا تاجمیری»
شهید تاجمیری در قسمتی از وصیت‌نامه خود نوشته است: «ماندگان خفتگان تاريخند و آنان كه می‌روند پيروان سرورشان حسين(ع) و راويان قصه سرخ شهادتند.»

به گزارش نوید شاهد، شهید «عبدالرضا تاجمیری» فرزند «خان محمد»، 16 دی‌ماه 1344 در خرمشهر دیده به جهان گشود. این شهید والامقام 26 آبان‌ماه 1361 در منطقه موسیان به فیض شهادت نائل آمد. بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید تاجمیری را می‌خوانیم.

شهید عبدالرضا تاجمیری

بسم رب الشهدا و الصديقين

وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ

اول با نام خدا سخنم را شروع مي كنم؛ چرا كه اوست ياري دهنده تمام قلبها، اوست كه زندگي ما براي اوست و رفتنها براي اوست، معبودمان اوست، معشوقمان اوست كه قلبمان در طپش براي اوست، زندگي ما در تلاش براي اوست. ماندن جايز نيست، ماندگان خفتگان تاريخند و آنان كه می‌روند پيروان سرورشان حسين(ع) و راويان قصه سرخ شهادتند. پيرو حرف سرورمان حسين(ع) در راه عقيده جهاد می‌كنيم. «انا الحياه عقيده و الجهاد»

آنان كه رفتند كاری حسينی كردند و آنان كه ماندند بايد كاری حسينی كنند وگرنه يزيدی‌اند. می‌روم تا خونم ستونی زير سقف آزادی باشد، به كربلايی ديگر می‌روم كه با كربلای حسين(ع) فرقی ندارد، به كربلاي تفتيده جنوب كه از علي‌اكبر تا حبيب ابن مظاهر در آن شركت دارند به كارزاری ديگر می‌روم كه با كارزار نينوا فرقی ندارد و ما قاسمان و اكبرهای حسين زمانيم، ما اسماعيلان ابراهيم زمان خمينی عزيز هستيم.

بگذار قلبم را دشمن بشكافد، او نمی‌داند هر قطره خون من لاله‌ای ديگر می‌پروراند. بگذار تنم را دژخيم در برابر گلوله‌های خود تكه‌تكه نمايد، تكه‌تكه وجودم را جهان نظاره كند تا بلكه حقانيت دينم را ثابت كرده باشم.

من عازم سفر كربلا هستم و اين راه را با آگاهی كامل انتخاب كرده‌ام و اگر در اين راه به حق پيوستم هيچ‌گونه هراسی ندارم اما مبادا بر سنگ مزارم بنويسيد جوان ناكام؛ چرا كه من به كامم می‌رسم. عاشقم و عاشق جز رسيدن به معشوق آرزويي ندارد. عابدم و عابد جز رسيدن به معبود كامی ندارد.

كسانی كه در راه خدا جنگ می‌كنند پس فاتح يا كشته گردند به زودی آنها را اجری عظيم است.

همه از خداييم و به سوی خدا باز می‌گرديم، پس ديگر چه باک از مرگ است. ما مرگمان يک زندگی جاودان است و برای تكامل فكر بشر و هرچه بيشتر خدايی شدن است؛ چرا كه ما راويان قصه سرخ شهادتيم.

رفتن من مهم نيست، مهم اين است كه رفتن من در زندگی جامعه‌ای كه مانده است چه اثری خواهد گذاشت.

باری اگر من در زندگی نتوانستم دِين خود را به اجتماع ادا كنم اميدوارم كه مرگ من دِين خود را ادا كرده باشد، انشاءالله.

استغفر الله ربی و اتوب اليه

بارالهی! قيوم و توانايی و خالقی يكتايی، مرا از جمله سپاهيان لشكريان اسلام در غزوات پيامبر(ص) و كربلای حسين(ع) قرار ده.

والسلام علی من اتبع الهدی

جمعه 1361/7/30

عبدالرضا تاجميری

 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده