شهید «مینا جعفرزاده»؛ شهادت در کنار همسر و فرزند
به گزارش نویدشاهدگیلان؛ در سیر انسان بوی «کمال» و در مقام قرب برای «شهید» جلالت و شأنی«عند رب» است که جز با «شهادت» هرگز نمی توان بدان دست یافت. شهادت آرزوی هر انسانی وارسته در مسیر تکامل است و اهمیت و ارزش«شهید» تا بدانجاست که «شهادت» در زمره ی یکی از والا ترین درخواست هایی قرار می گیرد که انسان در قنوت نمازش از عمق جان می خواند:« واسلک ان تجعل وفاتی فی سبیلک». از تو ای خدا درخواست می کنم وفات مرا، کشته شدن در راه خودت قرار دهی.
آری سخن از شهیده ای است که رنگ خدایی گرفت و از قفس ملک به ملکوت پرکشید. او در مقطع دبستان و دبیرستان از فعالان انجمن های اسلامی بود و قرآن را همچون سلاحی بر دوش می کشید و در کارهای فرهنگی در مدرسه و محل پیشتاز بود.سرانجام وعده وصال دوست فرا رسید و شهادت به استقبال او آمد او و همسرش شهید "عباس حسین پرست" با هم درکنار هم برای حاکمیت احکام الهی در کره ارض به خون مطهر خویش غلتیدن وخیابان محل عروج آنها به ملکوت شد آنها به آرزویشان که شهادت بود، رسیدند. اکنون ما مانده ایم و اهداف مقدس امام راحل و همه شهیدان، براستی در مقابل این همه «ایثار» چگونه باید عمل کنیم؟!
شهیده "مینا جعفرزاده" درسال1343 در شهر شفت به دنیا آمد. مقطع دبستان و دبیرستان را در شهر شفت گذراند او از فعالان اتحادیه انجمن های اسلامی مدارس بود و در فعالیت های قرآنی به ویژه در برگزاری دعای کمیل و زیارت عاشورا همیشه در محل پیشتاز بود و در ورزش ازفعالان این عرصه بود. وی پس از اخذ دیپلم با پسردایی خود شهید "عباس حسین پرست" ازدواج نمود و به همراه همسرش به تهران عزیمت نمود.ثمره ازدواج آنها پسری به نام "آرش" بود که در حمله موشکی دشمن بعثی در تاریخ بیست و سوم اسفند 1366 در کنار همسر و فرزندش به شهادت رسید.
منبع: کتاب ریحانه های آسمانی
