شهیدی که لقب «شمشیرساز سپاه» را نصیب خود كرد
چهارشنبه, ۲۹ خرداد ۱۳۹۸ ساعت ۰۹:۵۶
شهید محمدرضا باستانی شعار مسئول اسلحه خانه رشت بود و بعد به تهران رفت و پنج بار به جبهه رفت در مدت كوتاهی توانست ده سلاح پیشرفته تولید كند و لقب شمشیرساز سپاه را نصیب خود كرد و سرانجام در سال 1365 به شهادت رسید.
به گزارش نویدشاهدگیلان؛ سردار رشید اسلام شهید محمد رضا باستانی شعار در دهم آبان ماه سال ۱۳۳۹ در محله ی میان محله شهرستان رشت دیده به جهان گشود.
وی در مورد سلاح های جنگی روحیه ای خلاق داشت. ابتکارات او موجب شد که در زمینه ی سلاح های نظامی فعالیت قابل توجهی انجام دهد. وقتی خبر ابتکاراتش به سپاه تهران رسید از وی دعوت شد تا برای ساخت سلاح ها و تجهیزات به آنجا رفته تا با استفاده از امکانات بیشتر در امر اختراعات جدید به کشور کمک کند.
مسئولین وقت سپاه با جبهه رفتنش موافقت نمی کردند چون وجودش در پشت جبهه بسیار مؤثر بود.اما با این حال محمد رضا پنج بار داوطلبانه عازم جبهه های حق علیه باطل شد و در این راه یک با به شدت از ناحیه فک و صورت مجروح گردید که پس از بهبودیت نسبی دوباره عازم جبهه ها شد.
وی در طول ۲۵ بهار زندگیش بیش از ده نوع از بدیع ترین سلاح های جهان را اختراع کردبه طوری که به اولقب "شمشیر ساز سپاه” داده شد.
سر انجام روح بلند و ملکوتی این کبوتر عاشق در 29 خرداد 1365 به سمت عرش الهی پرواز نمود و همانند مولا و اربابش حضرت اباعبدالله الحسین ((علیه السلام)) با لبانی تشنه و پیکری بی سر به سمت حضرت دوست شتافت.
وی در مورد سلاح های جنگی روحیه ای خلاق داشت. ابتکارات او موجب شد که در زمینه ی سلاح های نظامی فعالیت قابل توجهی انجام دهد. وقتی خبر ابتکاراتش به سپاه تهران رسید از وی دعوت شد تا برای ساخت سلاح ها و تجهیزات به آنجا رفته تا با استفاده از امکانات بیشتر در امر اختراعات جدید به کشور کمک کند.
مسئولین وقت سپاه با جبهه رفتنش موافقت نمی کردند چون وجودش در پشت جبهه بسیار مؤثر بود.اما با این حال محمد رضا پنج بار داوطلبانه عازم جبهه های حق علیه باطل شد و در این راه یک با به شدت از ناحیه فک و صورت مجروح گردید که پس از بهبودیت نسبی دوباره عازم جبهه ها شد.
وی در طول ۲۵ بهار زندگیش بیش از ده نوع از بدیع ترین سلاح های جهان را اختراع کردبه طوری که به اولقب "شمشیر ساز سپاه” داده شد.
سر انجام روح بلند و ملکوتی این کبوتر عاشق در 29 خرداد 1365 به سمت عرش الهی پرواز نمود و همانند مولا و اربابش حضرت اباعبدالله الحسین ((علیه السلام)) با لبانی تشنه و پیکری بی سر به سمت حضرت دوست شتافت.
نظر شما
