مادر شهید حاجیان آسمانی شد

به گزارش نویدشاهدگیلان؛ حاجیه خانم راحله ایمانی فرد مادر شهید ابراهیم حاجیان دارفانی را وداع گفت و به فرزند شهیدش پیوست.

عبداله پاکاری مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران گیلان با صدور پیامی درگذشت مرحومه حاجیه خانم راحله ایمانی فرد مادر گرانقدر شهید سرافراز «حاجیان »از شهرستان آستارا را تسلیت گفت.

در بخشی از این پیام آمده است: نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران که به برکت وجود رادمردان بزرگ و خون شهدای سرافرازی چون حاجیان ها به ثمر نشسته است،بی تردید مرهون زحمات،ایثارگری و بردباری چنین مادران باایمان،صبور و آزاده است.

شهيد ابراهيم حاجيان به منطقه سومار غرب اعزام گشتند و چندين ماه در اين منطقه مشغول خدمت بودند تا اينکه در اثر حمله نا جوانمردانه دشمن متجاوز در اثر بمباران شيميائي به درجه رفيع شهادت نائل آمد.

شهيد ابراهيم حاجيان در يک خانواده کشاورز و زحمتکش در روستاي بيجاربين از توابع شهرستان آستارا متولد شد.

کودکي را در روستاي سرسبز ومحيطي آکنده از صفا وصميميّت سپري نمود. در سال 1353 به ‌اتفاق خانواده به محله اژدر آباد آستارا نقل‌مکان نمودند. دوران ابتدائي تحصيلات خود را در مدرسه ظهير نيا به تحصيل علوم مقدماتي پرداخته و با تشکيل بسيج دانش‌آموزی در مدرسه به عضويت بسيج درآمده وهم زمان با کسب علم و دانش فعاليت چشمگيري درزمینهٔ برنامه‌های فرهنگي داشتند و از همان دوران ابتدائي در مکتب ايثار و شهادت مشغول تعالي نفس و تکامل معنوي بودند.

پس از اتمام دوره تحصيلی ابتدائي در مدرسه شهيد نواب صفوي آستارا جهت گذراندن دوره راهنمائی ثبت‌نام نمود و با شور اشتياق خاص به تحصيل مشغول شد. از آنجائی که پدرشان کشاورز بودند وخانواده پر جمعيت داشتند شهيد ابراهيم حاجيان دوش به دوش پدر پير وکشاورزش به کار مي پرداخت، کمک به پدر جهت تامين معيشت خانواده شور و حال خاصي به ايشان مي داد واز اينکه در روند اقتصادي خانواده نقش موءثري داشت بسيار خشنود وخرسند بود وبنا به روحيه عاطفي خاص وابستگي عجيبي به خانواده داشت.

در همان دوران فعاليت کاري در پايگاه مقاومت بسيج مسجد امام جعفر صادق (ع) عضويت داشت ويکي از اعضاي فعال اين پايگاه بودند و بنا به اعتراف دوستان هم پايگاهي روحيه خستگي ناپذير وتاثير گذاري داشت وبا شوخ طبعي خاص خود در دل همه بچه هاي پايگاه جايگاه خاصي داشت و در همان زمان چندين بار براي حضور در جبهه نيز داوطلب شده بود که قسمت ايشان نبوده واعزام نشد که بعلت کهولت سن پدر، شهيد ابراهيم حاجيان همچون پدري دلسوز مسئوليت خانواده را به عهده گرفتند و تا سال 1365 که به خدمت مقدس سربازي رفتند به امر کشاورزي و صيادي مشغول بود ونيازهاي خانواده را تامين مي کرد. پس از اعزام،دوران آموزشي سربازي خود را 2 ماه در باختران بود و با پايان يافتن آموزش به منطقه سومار غرب اعزام گشتند چندين ماه در اين منطقه مشغول خدمت بودند تا اينکه در اثر حمله نا جوانمردانه دشمن متجاوز در اثر بمباران شيميائي به درجه رفيع شهادت نائل آمد.