ویژه نامه ارتحال حضرت ایت الله بهجت

حضرت‌ آیت‌الله محمد تقى بهجت در سال ۱۳۳۴ هـ ق،در دوم شهریور1295 درشهر مذهبی و با صفای فومن واقع در استان گیلان، چشم به جهان گشود. شانزده‌ ماهه بودند که مادرشان به سرای باقی شتافتند و از اوان کودکی طعم تلخ یتیمی را چشید.

چگونه اسم حضرت آیت الله بهجت انتخاب شد؟
از نزدیکان ایشان نقل  است که پدر آیت الله بهجت در سن هفده سالگی بر اثر بیماری وبا در بستر بیماری می‌افتد وضعیت وخیم او  به گونه‌ای شد که امید زنده ماندن او از بین می‌رود. در آن حال بیماری و ضعف صدایی شنید که گفت:«با ایشان کاری نداشته باشید؛ زیرا ایشان پدر محمد تقی است.»در این حال خوابش میبرد و مادر ایشان بر بالینش نشسته بودند که گمان کردند از دنیا رفته است.
اما بعد از مدتی پدر آقای بهجت از خواب بیدار شده و حالش رو به بهبودی می‌رود و کاملاً شفا می‌یابد.
ایشان بعد از چند سال پس از این ماجرا تصمیم به ازدواج می‌گیرد و سخنی را که در حین بیماری به او گفته شده بود کاملاً از یاد می‌برد. بعد از ازدواج نام اولین فرزند خود را به نام پدرش مهدی می‌گذارد، فرزند دومی دختر بوده، وقتی فرزند سوم را خدا به او عطا می‌کند، اسمش را«محمد حسین» می‌گذارد، و هنگامی که خداوند چهارمین فرزند را به او عنایت می‌کند به یاد آن سخن که در دوران بیماری اش شنیده بود می‌افتد، و وی را«محمد تقی» نام می‌نهد؛ ولی وی در کودکی در حوض آب می‌افتد و از دنیا می‌رود، تا این که سرانجام پنجمین فرزند را دوباره« محمد تقی» نام می‌گذارد، و بدین سان نام آیت الله بهجت مشخص می‌شود.

جناب محمود بهجت، پدر آیت الله بهجت از بزرگان مورد اعتماد شهر فومن بودند و در ضمن مشغول بودن به کسب و کار، به رتق و فتق امور مردم هم می‌پرداخته و اسناد مهم  به گواهی ایشان می‌رسید و بگونه ای که ریش سفید شهر بحساب می آمدند. ایشان اهل ادب و از ذوق سرشاری برخوردار بودند و مراثی زیادی در وصف اهل بیت بویژه امام حسین علیه السلام می سرودند ،حضرت آیت الله بهجت در کودکی در تربیت پدری چنین دلسوخته اهل بیت(ع) به ویژه سید الشهدا(ع) رشد یافت، از همان کودکی از بازی‌های کودکانه پرهیز می‌کرد و آثار نبوغ و انوار ایمان در چهره اش نمایان بود، و عشق فراوانی به کسب علم و دانش در رفتارش جلوه گر .روح پرفتوحشان به حرمت صلوات بر محمد و ال محمد شاد باد