نویدشاهد - در فرازی از مناجات نامه شهید«غلامحسین صورتی» آمده است: ای خدای بزرگ ما به مبارزه قهر آمیز و بی امان خویش بر علیه تمامی قدرتهایی استکباری و غارتگران حقوق محرومین و مستضعفین ادامه خواهیم داد چرا که با امام خویش سید الشهدا (ع) عهد و پیمان بسته ایم که رهرو راه او باشیم و با دستگاه جور یزیدیان تاریخ جز با شمشیر و سلاح معامله نکنیم و همچون او جان را در طبق اخلاص گذاشته و جهاد در راه عقیده را تا مرز شهادت پیگیر باشیم.
ما با تو پیمان بسته ایم!

به گزارش نویدشاهدگیلان؛ شهید«غلامحسین صورتی» سال 1341 در روستای ییلاقی لاكه از توابع رودبار دیده به جهان گشود . به سن مدرسه كه رسید به همراه خواهرش به رودبار رفت از دوران كودكی به مجالس مذهبی علاقه ای خاص داشت. در دوران پهلوی همراه خواهرش به مبارزه با طاغوت پرداخت. در قائله كردستان درس و مدرسه را رها كرد و داوطلبانه در كسوت بسیجی به آنجا رفت و مردانه جنگید. بعد از مدتی به خدمت سربازی رفت و با خواست خودش در خطوط مقدم جنگ به مبارزه پرداخت. و سرانجام در عملیات نصر 8 بعد از مشاهده پیكر خونین برادرش در هشتم آذرماه 1366 به شهادت رسید.

مناجات بسیجی شهید "غلامحسین صورتی" را می خوانیم.

خدایا، پروردگارا قلمی به من عنایت کن که جوهرش رضای تو باشد و نوشته هایش هم برای تو باشد. خدایا! تو شاهد باش که ما حسینیان تاریخ با پیروی از مکتب عالیه اسلام و درس گرفتن از معلم شهادت حضرت حسین بن علی علیه السلام همچنان خون هایمان را بدرگاهت هدیه خواهیم کرد.
خدایا تو شاهد باش که ما حسینیان تاریخ فرزندان خون و شمشیریم که هیچ گاه در مقابل جباران روزگار ساکت نبوده و نیستیم. ای خدای بزرگ ما به مبارزه قهر آمیز و بی امان خویش بر علیه تمامی قدرتهایی  استکباری و غارتگران حقوق محرومین و مستضعفین ادامه خواهیم داد چرا که با امام خویش سید الشهدا (ع) عهد و پیمان بسته ایم که رهرو راه او باشیم و با دستگاه جور یزیدیان تاریخ جز با شمشیر و سلاح معامله نکنیم و همچون او جان را در طبق اخلاص گذاشته و جهاد در راه عقیده را تا مرز شهادت پیگیر باشیم.
بار پروردگارا بسویت می آیم ولی گاهی آهسته و با نگرانی در حالیکه عرق پشیمانی به چهره ام نشسته و گاهش تند ولی امیدوارم بسویت گام می نهم آنگاه که آهسته به سویت می آیم از سنگینی اسلحه ام نیست از ناتوانی جسم نیست بلکه سنگینی بار گناهان است که گامهایم را سست کرده ولی آنچه که به من نیرو میبخشد تا به سویت تند تر و امیدوار حرکت کنم آن رحمانیت توست ای ارحم الراحمین.
ای خداوند بزرگ میترسم از اینکه بگویم راضیم به رضایت و تسلیم به امرت پس اگر رضای تو بر عذابم باشد بااین ناتوانیم چگونه آن را تحمل کنم و اگر بگویم تسلیمم به امرت پس این نافرمانی هایم را چگونه توجیه نمایم؟
ای خدای بزرگ دردهایم را به تو میگویم هر چند که بهتر از هر کسی بر احوالم آگاهی، یا غیاث المستغیثین.
«اللهم ارزقنی شفاعه الحسین یوم الورود»


برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده