توصیه یک شهید لاهیجانی؛ انسانی مفید برای جامعه و کشور خود باشیم

به گزارش نویدشاهدگیلان: شهید «حمیدرضا مرادی» تاریخ 20 تیر 1366 در شهر لاهیجان دیده به جهان گشود و بانام و یاد خدا و در مکتب ائمه اطهار پرورش یافت و با آموختن احکام الهی روح خود را با انوار حق تطهیر نمود شهید، انسانی باوقار، نجیب و مدافع حق بود. به‌جای آوردن فرایض و واجبات دینی برایش از هر چیز دیگر مهم‌تر و مقدم‌تر به شمار می‌آمد. همیشه به برادران و خواهران سفارش می‌کرد تا احترام به والدین و رعایت حرمت بزرگ‌تر را مدنظر داشته باشند. شهید مرادی از هوش و ذکاوت بالایی برخوردار بود و برای شناخت علوم دینی و اعتقادی از خود گرایش نشان می‌داد. وی برای آن‌که هرچه بهتر و پرانرژی‌تر طی طریق نماید درصدد پرورش جسم و سلامت خود  برمی‌آمد. با شنیدن بانگ حق‌طلبی و انقلاب اسلامی در ایران از اعضای فعال پایگاه بسیج شد و به سنگربانی و دفاع از مقدسات دینی پرداخت.

سال سوم راهنمایی بودم، به دلیل شرایط سنی خاص، بازیگوشی را بر درس مقدم داشته و با پسرعمویم بیشتر اوقات مشغول بازی و تفریح بودم. شهید حمیدرضا سرگرم خواندن دروس دانشگاهی خود بود ولی در همین بین حرکات ما را زیر نظر داشت. امتحانات پایان سال با ماه مبارک رمضان مقرون شد. او، من و پسرعمویم را فراخواند  و به ما گفت: «اگر می‌خواهید در آینده انسانی مفید و قابل‌احترام در جامعه‌ی اسلامی باشید نباید به مسئله فراگیری علم این‌قدر سطحی نگاه کنید و بدانید که زمان هیچ‌گاه به عقب برنمی‌گردد تا فرصتی دوباره داشته باشید و جبران کنید پس بازندگی جدی برخورد نموده و نسبت به آینده‌ی خود و کشورتان بی‌تفاوت نباشید» از همان شب به من و پسرعمویم تکلیف نمودند تا بعد از خوردن سحری و خواندن نماز صبح با جدی، تر هرچه بیشتر درس‌ها را پی بگیریم. هر شب‌کار ما این شده بود که باهم سحری بخوریم و بعد نماز صبح را می‌خواندیم، سپس با تمام قوا درس‌ها را مطالعه می‌کردیم. شهید پا به‌پای ما بیدار بود و مدام حرکات و اعمال ما را زیر نظر داشت. بعد از پایان امتحانات من و پسرعمویم با نمرات عالی قبول شدیم و همکلاسی‌هایم با شناختی که از ما داشتند متعجّب شدند. بسیار خوش‌حال بودیم از این‌که مزد زحمات خود را به زیباترین شکل دریافت نموده‌ایم. امّا افسوس که شهید حمیدرضا قبل از گرفتن نتیجه‌ی امتحانات  خود به جبهه رفته بود و ما نتوانستیم با سربلندی پاسخ زحمات آن معلّم نیک‌سیرت را بدهیم.

نقل از برادر شهید