زندگینامه شهيد «سياوش كريمي» مسئول تداركات لشكر 16 قدس گيلان
به گزارش نویدشاهدگیلان؛ شهيد سياوش كريمي در سال 1336 در روستاي پاشاكي سياهکل ديده به جهان گشودند. دوران ابتدايي و راهنمايي را در همان روستا سپري كرده سپس براي ادامه تحصيل و اخذ مدرك ديپلم راهي شهرستان رشت شدند و در رشته ادبيات فارسي موفق به گرفتن مدرك ديپلم شدند.
حاصل ازدواج شهيد بزرگوار دو فرزند يك دختر و يك پسر بودند و 15 روز از تولد دخترشان گذشته بود كه ايشان رهسپار جبهه شدند كه بعد از 5 سال زندگي مشترك به درجه جانبازي نائل شدند. ازلحاظ اخلاقي بسيار مهربان و بامحبت بودند حتي زمانی که جانباز شده بود و با توجه اينكه 17 سال در شرايط جانبازي زندگي كردند ولي درد و رنجی كه در اين چند سال تحمل می‌کردند هيچ تغييري در رفتارشان حاصل نمی‌شد و روابطشان با ديگران بسیار بهتر و صمیمی‌تر شده بودند بسيار به خانواده و پدر و مادر خود اهميت می‌دادند حتي در اين شرايط كه جانباز شده بودند و شرايط خاصي داشتند ولي هر هفته به پدر و مادر خود در روستا سر می‌زدند و از حالشان باخبر می‌شدند.
و مدام در طول اين چند سال با بچه‌ها جبهه و هم‌سنگری‌های خود ارتباط داشتند و با آن‌ها حرف از جبهه می‌زدند و خاطرات را به ياد می‌آوردند و افسوس می‌خوردند كه چرا از غافله عقب‌مانده‌اند و همان زمان به شهادت نرسيدند.
شهيد بزرگوار بسيار علاقه‌مند به رهبر انقلاب بودند و هميشه نوارهاي سخنراني امام را گوش می‌دادند. هميشه در زمان نماز صبح خانواده را از خواب بيدار می‌کردند مخصوصاً بچه‌های خود را از زمان كودكي فرهنگ خواندن نماز آن‌هم به‌موقع خواندن آشنا می‌کردند و همسر شهيد می‌گویند هنوز فقدان همسرم را در خانه حس نمی‌کنم و احساس می‌کنم كه ايشان هنوز در امورات زندگي همراه وهميارمن هستند طوری که اگرچند دقيقه براي انجام امري از منزل خارج شوم احساس می‌کنم شهيدم منتظر است و بايد زود به خانه‌بر گردم.
شهيد بزرگوار روزي كه به شهادت رسيدند زيادي از هم‌سنگری‌هایشان دنبالشان آمدند تا ايشان را بيرون ببرند ولي ايشان امتناع كردند و نرفتند طوري كه گويي خبر از شهادتشان رادارند. ايشان مسئول تداركات لشكر 16 قدس گيلان بودند و با اين شرايط خاص هميشه در انجام مسئولیت‌های خود كوشا و فعال بودند.
شهيد بزرگوار در سال 1365 در منطقه شلمچه در عمليات كربلاي 5 قطع نخاع شده و سپس بعد از 17 سال تحمل درد و رنج در تاريخ 29اسفند1382 به درجه رفيع شهادت نائل آمدند و به ديدار حق ویاران و دوستان هم‌سنگری خود شتافتند.
